· Πρότυπο: ISO/IEC 14443 Type A/B
· Συχνότητα:13,56 MHz
· Τύποι μικροτσίπ (πρός τό παρόν): Memory Wired Logic Microcontroller
· Κρυπτογράφησι: MIFARE, DES/3DES, AES, RSA, ECC
· Ἀνάγνωσι καί γραφή (ἐπαναπρογραμματισμός)
· Μεταφορά δεδομένων: Μέχρι 848 Kpbs (ISO/IEC)30 (30 Γιά τά τυπικά
χαρακτηριστικά τοῦ μικροτσίπ βλ. σχετικά:
– ISO Standard 7501-1, 7501-2, 7501-3, Identification cards – Machine readable travel
documents – Part 1: Machine readable passport.
– International Civil Aviation Organization, Doc 9303, 2006.
– ARENA Working Paper Series: 11/2006, Decision-making under Pressure: The
Negotiation of the Biometric Passports Regulation in the Council, Jonathan P. Aus, 25-
09-2006.)
Ὅσον ἀφορᾷ τήν ἐφαρμογή του στήν περίπτωση τῶν βιομετρικῶν διαβατηρίων, τό σύστημα RFID προσφέρει στούς χρῆστες του ἀρκετά πλεονεκτήματα ἔναντι τοῦ παλαιοῦ συστήματος γραμμωτοῦ κώδικα (Bar code) πού ἦλθε νά ἀντικαταστήσῃ, καθώς ἐπιτρέπει τήν ἀνάγνωσι τῶν
στοιχείων τοῦ ἐγγράφου ἀπό μεγάλη ἀπόστασι, παρέχει στόν κατασκευαστή τοῦ διαβατηρίου τή δυνατότητα ἑνός πλήθους δεδομένων πού δέν εἶναι ἀπαραιτήτως ὁρατά ἀπό τόν ἀνθρώπινο μάτι, καθώς καί τή
δυνατότητα προγραμματισμοῦ ἐξ ἀποστάσεως, ἐνῷ σέ γενικές γραμμές, εἶναι ἕνα σύστημα ἀρκετά ἀνθεκτικό στίς δύσκολες κλιματολογικές συνθῆκες 31.
(31 Γενικά μέ τή χρῆσι τῶν συστημάτων RFID δέν ἀπαιτεῖται φυσική ἤ ὀπτική ἐπαφή (ἀντίθετα μέ τήν περίπτωση τοῦ γραμμωτοῦ κώδικα), ὑπάρχει ἡ δυνατότης ἀποθηκεύσεως μεγαλύτερου ὄγκου
πληροφοριών απ ότι στήν περίπτωση του γραμματου κώδικα, επιτρέπεται ὁ προσδιορισμός τοῦ κάθε ἀντικειμένου ξεχωριστοῦ σέ ἀντίθετα μέ τόν καθορισμό τοῦ τύπου μόνον τοῦ ἀντικειμένου πού ἔχουμε κατά τή χρῆσι τοῦ γραμμωτοῦ κώδικα. Ἔτσι π.χ. σέ περίπτωσι πού ἡ ταινία (tag)
τοποθετεῖται σέ κάπου προϊόν μποροῦν νά ἀποθηκευθοῦν σ’ αὐτήν ὁ κωδικός κατασκευστοῦ, ὁ κωδικός τοῦ συγκεκριμένου εἴδους, ὁ κωδικός τοῦ συγκκεκριμένου μοντέλου. κ.ἄ.
Ὁ ἀναγνώστης (reader) διαβάζει σέ κάθε ταινία τά ἀποθηκευμένα στοιχεῖα ἀναγνωρίσεως τοῦ φορέα της (πρόσωπο ἤ πράγμα μέ τό ὁποῖο ἡ ταινία βρίσκεται σέ φυσική ἐπαφή, ὅπως π.χ. μέ τήν τοποθέτησι της σέ καταναλωτικά ἀγαθά, ἀκόμη καί στό ἀνθρώπινο σῶμα) καί ἕνα
ἀποθηκευμένο μοναδικό σειριακό ἀριθμό.
Πρόσθετες πληροφορίες πού ἀφοροῦν τόν χρόνο καί τόν τόπο τῆς ἐπικοινωνίας ἀναγνώστου καί ταινίας, κατάλληλα συνδυασμένες μεταξύ τους, ἀλλά καί μέ τυχόν πληροφορίες πού τηροῦνται σέ ἀρχεῖο δεδομένων, ἐπιτρέπουν τήν καταγραφή τῶν κινήσεων καί συνθειῶν τοῦ φορέα τῆς ταινίας, ὄταν αὐτός εἶναι πρόσωπο.
(βλ. σχετικά, Ἐ. Ἀλεξανδροπούλου-Αἰγυπτιάδου καί Ἰω. Μαυρίδη, Ἡ προστασία τῶν προσωπικῶν δεδομένων ἐν ὄψει τῆς ἐφαρμογῆς τῆς νέας τεχνολογίας τῆς ταυτοποιήσεως μέ ραδιοσυχνότητες
(RFID) «Νομική καί Τεχνολογική προσέγγιση, Αρμ.,2007, σ.494).
NO RFID 