13.08.2011

Προοίμιο

Ταιριάζει σε όσα θα πω παρακάτω, να δανεισθώ το θρηνητικό εκείνο ρητό του προφήτη Ιερεμία και να φωνάξω κι εγώ με οδύνη: «Ποιος θα βάλει στα μάτια μου πηγή δακρύων, για να κλάψουν πικρά το λαό των Χριστιανών μέρα και νύχτα;» Γιατί ποιος μπορεί, αλήθεια, να μην τον κλάψει, όταν σκεφθεί πώς, ενώ ο Υιός του Θεού νίκησε με το σταυρικό Του θάνατο όλους τους δαίμονες, οι Χριστιανοί τους αναδεικνύουν πάλι νικητές και τροπαιούχους με τις διάφορες μαγείες τους; Και ποιος μπορεί να μη χύσει πικρά δάκρυα, όταν συλλογισθεί πώς, ενώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός απάλλαξε από την τυραννία του διαβόλου τον κόσμο και τους Χριστιανούς, αυτοί, με τη μαγεία, τον ξαναφέρνουν στον κόσμο και τον ξανακάνουν τύραννό τους;

Είναι ή δεν είναι, λοιπόν, για κλάματα η τωρινή κατάσταση των Χριστιανών, αφού, με τα μαγικά καμώματα και σατανικά τεχνάσματά τους, αναβιώνουν στην ουσία τη λατρεία των δαιμόνων; Ενώ δηλαδή φανερά λατρεύουν τον αληθινό Θεό, κρυφά τον αρνούνται και λατρεύουν το διάβολο. Το μεγαλύτερο μάλιστα κακό είναι τούτο : Μολονότι χρησιμοποιούν ένα σωρό μαγικά, ούτε που καταλαβαίνουν πώς αρνούνται έτσι το Θεό, καταφρονούν το Χριστό και αγκαλιάζουν το διάβολο. Τι μεγάλη πλάνη! Κρυφή και απατηλή, ψυχώλεθρη και θανατηφόρα!

Γι αυτό, λοιπόν, αποφάσισα να ελέγξω την πλάνη και ν’ αποδείξω ότι οι Χριστιανοί ούτε μάγοι πρέπει να γίνονται ούτε κανένα είδος μαγείας να χρησιμοποιούν.

Τα είδη της μαγείας είναι πολλά.

Αφού ο διάβολος χωρίστηκε από τον ένα Θεό, έπεσε στα πολλά κι έγινε «ποικίλος και πολυμέριστος». Έτσι και τα είδη της κακίας και των μαγικών, που επινόησε και έσπειρε στους ταλαίπωρους ανθρώπους, είναι ποικίλα, σχεδόν αναρίθμητα.

(περισσότερα…)