Θεόφιλος Λεμοντζής. Οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις. Ὁ χριστιανός πιστεύει στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.

Θεόφιλος Λεμοντζής. Οι δεισιδαιμονίες και οι προλήψεις. Ὁ χριστιανός πιστεύει στήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.

Πολύ παλιά ἡ λέξη  «δεισιδαιμονία» εἶχε τήν ἔννοια τοῦ σεβασμοῦ πρός τούς θεούς. Ἀργότερα ὅμως ἀπέκτησε, τήν έννοια τοῦ παράλογου φόβου πρός τό θεῖο, φόβου πού δέν εἶχε σχέση μέ τήν εὐσέβεια. Γι᾽ αὐτό στίς πράξεις τοῦ δεισιδαίμονα ἐπισημαίνονται στοιχεῖα πού ἀποτελοῦν κατάλοιπα εἰδωλολατρικῶν, κυρίως, ἀντιλήψεων καί ἐθίμων. Στά κατάλοιπα αὐτά περιλαμβάνονται καί οἱ προλήψεις.

(περισσότερα…)

Μαγεία και Μάγοι

Μαγεία και Μάγοι

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΚΥΠΡΙΑΝΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΣΤΙΝΑ

Τον 3ον αιώνα μ.Χ. στην Αντιόχεια της Συρίας ζούσε ένας Καρχηδόνιος στην καταγωγή, πλούσιος, ευγενής, μορφωμένος και πολύ ικανός στη μαγεία, ο Κυπριανός. Διέθετε τέτοια ικανότητα, ώστε καλούσε τους δαίμονες και τους έστελνε να εξυπηρετήσουν όποια εντολή τους έδινε σε βάρος των θυμάτων του.

Στην ίδια πόλη κατοικούσε μία ευσεβής παρθένος, πιστή Χριστιανή, η Ιουστίνα. Τούτη την κόρη ένας νεαρός πλούσιος ειδωλολάτρης με άσωτη ζωή, ο Αγλαίδας, θέλησε να την εμπλέξει στα δίχτυα του. Επειδή όμως όλες του οι προσπάθειες δεν έφεραν αποτέλεσμα, έτρεξε στη μαγική δύναμη του Κυπριανού. Πραγματικά, ο Κυπριανός άρχισε να στέλνει διάφορους δαίμονες, για να ξελογιάσει την Ιουστίνα και να την υποδουλώσει στα αμαρτωλά σχέδια του Αγλαίδα. Οι δαίμονες γύριζαν άπρακτοι στον Κυπριανό χωρίς να καταφέρνουν καν να πλησιάσουν στην κόρη, διότι, όπως έλεγαν, με το σημείο του Σταυρού τους έκαιγε και δεν μπορούσαν να σταθούν κοντά της. Όμοια άπρακτος γύρισε και ο άρχοντας των δαιμόνων, τον οποίο χρησιμοποίησε στο τέλος ο Κυπριανός ως έσχατο όπλο του. (περισσότερα…)

Επιφάνιος Χατζηγιάγκος. Ο Διάβολος και οι ενέργειες του.

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) τo κείμενο του βιβλίου (σε μορφή .pdf) εδώ:

Επιφάνιος Χατζηγιάγκος. Ο Διάβολος και οι ενέργειες του.

 

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Α΄. ΔΑΙΜΟΝΙΣΜΟΙ – ΜΑΓΙΑ.

  • Υπάρχει διάβολος; 
  • Πως ενεργεί ο διάβολος.

(περισσότερα…)

‘Αγίου Νικοδήμου τού ‘Αγιορείτου : Λόγος κατά τών μαγικών ειδών. (Μαγεία, Μαντεία, Γοητεία, Φαρμακεία, Οιωνοσκοπία, ‘Αστρολογία, Φυλαχτά, Κλήδονες).

13.08.2011

Προοίμιο

Ταιριάζει σε όσα θα πω παρακάτω, να δανεισθώ το θρηνητικό εκείνο ρητό του προφήτη Ιερεμία και να φωνάξω κι εγώ με οδύνη: «Ποιος θα βάλει στα μάτια μου πηγή δακρύων, για να κλάψουν πικρά το λαό των Χριστιανών μέρα και νύχτα;» Γιατί ποιος μπορεί, αλήθεια, να μην τον κλάψει, όταν σκεφθεί πώς, ενώ ο Υιός του Θεού νίκησε με το σταυρικό Του θάνατο όλους τους δαίμονες, οι Χριστιανοί τους αναδεικνύουν πάλι νικητές και τροπαιούχους με τις διάφορες μαγείες τους; Και ποιος μπορεί να μη χύσει πικρά δάκρυα, όταν συλλογισθεί πώς, ενώ ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός απάλλαξε από την τυραννία του διαβόλου τον κόσμο και τους Χριστιανούς, αυτοί, με τη μαγεία, τον ξαναφέρνουν στον κόσμο και τον ξανακάνουν τύραννό τους;

Είναι ή δεν είναι, λοιπόν, για κλάματα η τωρινή κατάσταση των Χριστιανών, αφού, με τα μαγικά καμώματα και σατανικά τεχνάσματά τους, αναβιώνουν στην ουσία τη λατρεία των δαιμόνων; Ενώ δηλαδή φανερά λατρεύουν τον αληθινό Θεό, κρυφά τον αρνούνται και λατρεύουν το διάβολο. Το μεγαλύτερο μάλιστα κακό είναι τούτο : Μολονότι χρησιμοποιούν ένα σωρό μαγικά, ούτε που καταλαβαίνουν πώς αρνούνται έτσι το Θεό, καταφρονούν το Χριστό και αγκαλιάζουν το διάβολο. Τι μεγάλη πλάνη! Κρυφή και απατηλή, ψυχώλεθρη και θανατηφόρα!

Γι αυτό, λοιπόν, αποφάσισα να ελέγξω την πλάνη και ν’ αποδείξω ότι οι Χριστιανοί ούτε μάγοι πρέπει να γίνονται ούτε κανένα είδος μαγείας να χρησιμοποιούν.

Τα είδη της μαγείας είναι πολλά.

Αφού ο διάβολος χωρίστηκε από τον ένα Θεό, έπεσε στα πολλά κι έγινε «ποικίλος και πολυμέριστος». Έτσι και τα είδη της κακίας και των μαγικών, που επινόησε και έσπειρε στους ταλαίπωρους ανθρώπους, είναι ποικίλα, σχεδόν αναρίθμητα.

(περισσότερα…)