Λάμπρος Σκόντζος
Ιστορική, Επιστημονική και Θεολογική προσέγγιση της Αστρολογίας
(A΄ μέρος)
Μιά ἀπό τίς πιό δεισιδαίμονες σύγχρονες πίστεις καί πρακτικές εἶναι καί τό φαινόμενο τῆς ἀστρολογίας, ἡ ὁποία ἀσκεῖ καταλυτική δράση στήν ψυχοσύνθεση τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου, εἰς τρόπον ὥστε νά ἀποτελεῖ γι᾽ αὐτόν τρόπο ζωῆς, τό βάθρο τοῦ πνευματικοῦ του ἀποπροσανατολισμοῦ καί τόν χειρότερο, τόν εὐχερέστερο τρόπο πρόσληψης τοῦ νεοεποχίτικου ἀποκρυφισμοῦ. Γι᾽ αὐτό καί εἶναι ἀνάγκη νά καταδειχτεῖ ποιά εἶναι ἡ φύση τῆς ἀστρολογίας, ποιές εἶναι οἱ καταβολές της καί ἡ ἱστορική της ἐξέλιξη. Ἄν εἶναι ἤ ὄχι ἐπιστήμη, ὅπως ἰσχυρίζονται οἱ πολυπληθεῖς θεράποντές της καί ποιές καί τί εἶδους ἐπιδράσεις ἔχει στή σύγχρονη κοινωνία. Ἡ ἀστρολογία, ὅπως προκύπτει καί ἀπό τήν ὀνομασία της, παραπέμπει στήν παρατήρηση τῶν ἀστρικῶν συστημάτων τοῦ οὐρανίου θόλου.
Οἱ «εἰδικοί» τῆς ἀστρολογίας ὑποστηρίζουν πώς τά οὐράνια σώματα, οἱ θέσεις καί οἱ κινήσεις τους διαδραματίζουν καθοριστικό καί ἰδιαίτερο ρόλο γιά τό κάθε ἀνθρώπινο πρόσωπο. Καθορίζουν, ὅπως ἰσχυρίζονται, τόν χαρακτῆρα του, τήν ἰδιοσυγκρασία του, τή νοητική του κατάσταση, τόν ψυχικό του κόσμο, τά προτερήματά του, τά ἐλαττώματά του, τή σωματική του διάπλαση, τήν ὑγεία του κ.λπ. Ἐπί πλέον ρυθμίζουν, ὁλόκληρη τή ζωή του, τήν καθημερινή του ἐνασχόληση, τήν ἐπαγγελματική του σταδιοδρομία, τόν γάμο του, τήν εὐημερία του ἤ τή δυστυχία του, τήν προκοπή του ἤ τίς ἀποτυχίες του.
Ἡ ἀστρολογία στηρίζεται στή δοξασία ὅτι τό σύμπαν, ὁλόκληρος ὁ ὑλικός κόσμος, θεωρεῖται ὡς ἕνα ἐνιαῖο σύστημα «ἕν τό πᾶν», τό ὁποῖο ἔχει ἀφ᾽ ἑαυτοῦ ζωή, εἶναι
ζωντανό, «ἐμψυχωμένο». Αὐτή ἡ «ζῶσα κοσμική οὐσία» ταυτίζεται μέ τόν ἀπρόσωπο «θεό» τῆς «Νέας Ἐποχῆς», ἡ ὁποία ἀσυναίσθητα καί μαγικά, καθορίζει τήν
παγκόσμια νομοτέλεια. Μέ ἄλλα λόγια, ἡ ἀστρολογία στηρίζεται καί κινεῖται σέ
εἰδωλολατρικά πανθεϊστικά καί ἀποκρυφιστικά πλαίσια.
Σύμφωνα μέ τούς ἀστρολόγους τά πάντα, στόν κόσμο, στόν ἄνθρωπο καί στήν ιστορία, προκαθορίζονται, μέ ἀπόλυτο μοιρολατρικό τρόπο, ἀπό τά οὐράνια σώματα. Ἡ ἐπίδρασή τους στόν ἄνθρωπο εἶναι καταλυτική, ἀφήνοντάς του ἐλάχιστα, ἕως μηδαμινά περιθώρια, νά διαμορφώσει ὁ ἴδιος τή ζωή του καί νά διαπλάσει τήν προσωπικότητά του! Μόνο πού αὐτός ὁ «προκαθορισμός» εἶναι ἄδηλος καί ἀπρόσιτος στούς πολλούς.
Ἀντίθετα, εἶναι «ἔκδηλος καί διαχειρίσιμος» στούς «εἰδικούς χαρισματικούς», στούς ἀστρολόγους, οἱ ὁποῖοι ἔχουν τήν «ἱκανότητα» καί τήν «εἰδική γνώση» νά «διαβάζουν τήν ἐσωτερική ὑφή» τῶν ἄστρων καί νά «ἀποκωδικοποιοῦν» τίς προκαθορισμένες μυστικές (μαγικές) ἐπιδράσεις τους στόν κάθε ἄνθρωπο. Διά τῆς μαντικῆς, ἡ ὁποία καί αὐτή ἔχει πρωτόγονη καί εἰδωλολατρική καταβολή καί ἀποκρυφιστικό χαρακτῆρα, «μεταφέρουν» τά «μυστικά» τῶν ἄστρων σέ ἀνθρώπους καί «φανερώνουν» τό μέλλον τους!
Οἱ «λειτουργοί» τοῦ χώρου τῆς ἀστρολογίας, προκειμένου νά δώσουν «ἐπισημότητα» καί «κῦρος» στήν ἀπόκρυφη τέχνη τους, συνδέουν τήν ἀστρολογία (μᾶλλον τήν συγχέουν) μέ τήν ἐπιστήμη τῆς Ἀστρονομίας, μέ ἀποτέλεσμα, ἄτομα παντελῶς ἄσχετα μέ τήν ἐπιστήμη αὐτή, νά ὁμιλοῦν, νά γράφουν καί νά ἀσχολοῦνται μέ ἀστρονομικά θέματα!
Γιά νά κατανοήσουμε τή βάση της ἀστρολογίας, πρέπει νά ἀνατρέξουμε στίς δοξασίες τῶν εἰδωλολατρικῶν θρησκειῶν τοῦ παρελθόντος καί τοῦ παρόντος (Νεοπαγανισμός, Νέα Ἐποχή), γιά νά διαπιστώσουμε πώς, σύμφωνα μ᾽ αὐτές, ὁ φυσικός κόσμος εἶναι «ἔνθεος» καί κατοικητήριο καί τό πεδίο δράσεως «μυστικῶν δυνάμεων», οἱ ὁποῖες καθορίζουν καταλυτικά τή ζωή τῶν ἀνθρώπων. Αὐτή ἡ πίστη ὁδήγησε τόν πρωτόγονο ἄνθρωπο νά «βρεῖ τρόπους» γιά νά τίς «διαχειριστεῖ» καί νά τίς χρησιμοποιήσει, ἀνάλογα, εἴτε γιά τό καλό τό δικό του καί τῶν οἰκείων του, εἴτε γιά τήν πρόκληση καταστροφῆς γιά τούς ἄλλους.
Οἱ τρόποι τῆς «διαχείρισης» τῶν «μυστικῶν δυνάμεων τῆς φύσεως» ἀποτελεῖ τό φαινόμενο τῆς μαγείας. Ἕνας τέτοιος τρόπος «διαχείρισης» εἶναι καί ἡ ἀστρολογία, τέχνη σαφῶς ἀπόκρυφη, μαγική καί πρωτόγονη! Κρινόμενη αὐτή ἡ πίστη ἀπό χριστιανικῆς ἐπόψεως, οἱ δυνάμεις αὐτές εἶναι δαιμονικές.
Εἰδικά, ὁ μεγαλειώδης καί μυστηριώδης οὐράνιος θόλος προξενοῦσε στόν πρωτόγονο ἄνθρωπο δέος καί φόβο. Τά οὐράνια σώματα ἐξέλαβε ὡς «θεότητες» καί τούς ἔδωσε ὀνόματα «θεῶν», τά ὁποῖα διαιωνίζονται ὡς τά σήμερα (Δίας, Κρόνος, Ἑρμῆς, Ἄρης, Ἀφροδίτη, κ.λπ.) καί τούς ἀπέδιδε λατρεία. Πρόκειται γιά τήν ἀστρολατρεία, ἡ ὁποία ἀναπτύχθηκε στούς ἀνατολικούς λαούς καί στούς ὕστερους χρόνους τῆς ἀρχαιότητας στόν ἑλληνορωμαϊκό κόσμο. Ἡ ἀστρολογία ἐμφανίστηκε, ἀναπτύχθηκε καί ἑδραιώθηκε στήν ἀστρολατρεία. Ἄλλωστε δέν εἶναι τυχαῖο τό ὅτι οἱ ἀστρολόγοι ἦταν κατά κανόνα ἱερεῖς τῶν εἰδώλων, οἱ ὁποῖοι μέσω τῆς ἀστρολογίας ἀσκοῦσαν τεράστια ἐπιρροή (πρός ὄφελός τους) στίς μάζες.
Μάταια πολλοί ἀρχαῖοι σοφοί καί ἐπιστήμονες προσπάθησαν νά περιθωριοποιήσουν τά φαινόμενα ἀγυρτείας καί ἐκμετάλλευσης στίς ἀφελεῖς λαϊκές μάζες. Κλασσική περίπτωση ὁ φιλόσοφος Ἀναξαγόρας ὁ Λαμψακινός (490-427), ὁ ὁποῖος εἶχε στιγματίσει τήν ἀστρολατρεία καί κινδύνευσε νά χάσει τή ζωή του ἀπό τούς εἰδωλολατρικούς ὄχλους τῶν Ἀθηνῶν.
Ὁ Χριστιανισμός ἀπέρριψε ἐξ᾽ ἀρχῆς τήν ἀστρολογία, μαζί μέ ὁλόκληρο τό σαθρό καί δεισιδαῖμον εἰδωλολατρικό οἰκοδόμημα. Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος συμβούλεψε τόν Τιμόθεο: «βεβήλους καί γραώδεις μύθους παραιτοῦ» (Α’ Τιμ. 4,7). Παράγγειλε στούς Xριστιανούς τῶν Κολοσσῶν: «βλέπετε μή τίς ὑμᾶς ἔσται ὁ συλλαγωγῶν διά τῆς φιλοσοφίας καί κενῆς ἀπάτης, κατά τήν παράδοσιν τῶν ἀνθρώπων, κατά τά στοιχεῖα τοῦ κόσμου καί οὐ κατά Χριστόν» (Κολ. 2,8) καί νά μήν ἐξαρτῶνται «(ἐκ) τῶν στοιχείων τοῦ κόσμου… ἅ ἐστι πάντα εἰς φθοράν τῇ ἀποχρήσει, κατά τά ἐντάλματα καί διδασκαλίας τῶν ανθρώπων» (Κολ. 2,20-22), συμπεριλαμβάνοντας ὁ μεγάλος Ἀπόστολος προφανῶς, ὡς δεισιδαιμονία καί τήν ἀστρολογία τῆς ἐποχῆς του.
Οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ἐνέταξαν τήν ἀστρολογία στίς πιό ἐπικίνδυνες ἀπόκρυφες μαγικές πρακτικές καί τήν χαρακτήρισαν ὡς ἔργο τοῦ ἀνθρωποκτόνου σατανᾶ.
Ὁ Ἱππόλυτος Ρώμης, ἀναιρώντας τήν ἀστρολογία, ἔθεσε τό εὔλογο ἐρώτημα: «οἱ ἐν τῷ αὐτῷ χρόνῳ γεννηθέντες οὐ τόν αὐτόν ἔζησαν χρόνον, ἀλλ᾽ οἱ μέν λόγου χάριν βασίλευσαν, οἱ δέ ἐν πέδαις κατεγήρασαν;» καί καταλήγει: «ταῦτα δέ καί τά τούτοις ὅμοια γέλωτός ἐστι μᾶλλον ἄξια καί οὐ σπουδῆς» (ΒΕΠ, 5,119).
Τό πρωτοχριστιανικό κείμενο «Διδαχή τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων» προτρέπει: «Τέκνον, μή γίνου οἰωνοσκόπος, … ἐκ γάρ τούτων ἁπάντων εἰδωλολατρία γίνεται» (Θ.Η.Ε., τόμ. 2, στ. 420).
Ὁ Μέγας Βασίλειος παρατηρεῖ πώς ἄν τό μέλλον μας καί τίς πράξεις μας ὅριζαν τά ἄστρα καί τά ζώδια, τότε θά ἦταν περιττοί οἱ νομοθέτες καί οἱ νόμοι τους καθώς καί οἱ δικαστές πού τιμωροῦν τήν πονηρία καί τήν ἀδικία καί τιμοῦν τήν ἀρετή (ΕΠΕ, 4,240).
Ἄλλοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅπως οἱ, Κύριλλος Ἱεροσολύμων, Συνέσιος Κυρήνης, Εὐστάθιος Ἀλεξανδρείας, Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, Γρηγόριος ὁ Θεολόγος, Γρηγόριος Νύσσης, Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός κ.ἄ. ἀντιτάχτηκαν μέ σφοδρότητα στήν ἀστρολογία.
Στούς νεώτερους χρόνους ἡ ἀστρολογία οὐδέποτε κατόρθωσε νά συνδεθεῖ μέ τήν ἐπιστήμη καί ἰδιαίτερα τήν Ἀστρονομία, παρ᾽ ὅλες τίς προσπάθειες τῶν ἀποκρυφιστῶν νά τῆς δώσουν «ἐπιστημονική» ἐπίφαση.
Ἀντίθετα οἱ ἐπιστήμονες διεξήγαγαν ἀγῶνες κατά τῆς ἀστρολογίας, χαρακτηρίζοντάς την ὡς ψευδοεπιστήμη καί ἀγυρτεία, ἀποδεικνύοντας πως οἱ φυσικές δυνάμεις, ἀσκοῦν μέν κάποιες φυσικές ἐπιδράσεις στά ἀνθρώπινα πρόσωπα, ὅμως σέ καμιά περίπτωση δέν μποροῦν νά διαμορφώνουν χαρακτῆρες, νά κανονίζουν μοιρολατρικά τή ζωή μας καί τό χειρότερο: νά ἔχουν τή δυνατότητα προβλέψεων τοῦ μέλλοντος.
Ὁ διάσημος ἀστρονόμος Κέπλερ (1571-1630) ἔλεγε πώς «ἡ ἀστρονομία ἔχει νόθον θυγατέρα τήν ἀστρολογίαν» (ΘΗΕ, τομ. 2, στ. 420).
Ὁ διαπρεπής γερμανός ἀστρονόμος J. Herman ἔγραψε πώς «ἡ ἀστρολογία δέν στηρίζεται οὔτε σέ ἐπιστημονικές βάσεις, οὔτε στήν διαίσθηση, οὔτε ἔχει ἐπαφή μέ τήν φύση. Ἡ μέθοδος τῶν ἀστρολόγων εἶναι ἀντιφατική καί ἀντιεπιστημονική. Ἀκόμη δέ τά συμπεράσματά των δέν ἐπαληθεύονται εἰς τήν πραγματικότητα» (J. Herman, Das Falsche weltdild, Stuttgart, 1962, σ. 76).
Ἡ Διεθνής Ἀστρονομική Ἑταιρία σέ συνέδριό της στή Βόννη τῆς Γερμανίας τό 2001 διακήρυξε: «ὅ, τι ἐπί τῶν ἡμερῶν μας τιτλοφορεῖται ἀστρολογία, δέν εἶναι ἄλλο παρά κράμα δεισιδαιμονιῶν, ἀγυρτείας καί ἐμπορίου» (Γερμανοῦ Παρασκευόπουλου Μητρ. Ἠλείας, Πλάνες καί ἡ Ἀλήθεια, Ἀθήνα 2001, σελ. 125).
Ὁ ἀείμνηστος καθηγητής τῆς ἀστρονομίας στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν Δ. Κωτσάκης τήν χαρακτήρισε ὡς «ὑποκατάστατον θρησκείας, εἰς τό ὁποῖον καταφεύγει συνειδητῶς ἤ μή ἐκεῖνος ὅστις δέν συνδέεται βαθύτερον μέ τόν Δημιουργόν του» (Θ.Η.Ε. τομ.
2, στ. 421).
Ὁ διακεκριμένος ἐπιστήμων καί καθηγητής στό Ε.Μ.Π. Α. Δεληγιάννης χαρακτήρισε τήν ἀστρολογία ὡς «ψευδεπιστήμην συνδυάζουσα τάς κινήσεις τῶν οὐρανίων σωμάτων καί προσπαθοῦσα ἐπί τῆς ὑποτιθεμένης ἐπιδράσεως αὐτῶν ἐπί τῶν γηίνων ὄντων, πραγμάτων καί φαινομένων» (Μ.Ε.Ε., τομ. Ε’, σελ. 928).
Ὁ ἀείμνηστος φιλόσοφος καί καθηγητής στό Πανεπιστήμιο Ἀθηνῶν Ν. Λούβαρις ἔγραψε πώς, ἡ ἀστρολογία, δέν εἶναι ἐπιστήμη, καί οὔτε «ἁπλῶς μορφή δεισιδαιμονίας, παρά τάς ἄλλας (δεισιδαιμονίας), ἀλλ᾽ ἀποβαίνει ἀστρική πραγματικῶς θρησκεία, ἔχουσα ὡς συνέπειαν τήν κυριαρχίαν της εἰς τήν εἱμαρμένην πίστεως» (Μ.Ε.Ε. τομ. Ε’, σελ. 928)!
Ὁ καθηγητής τοῦ τμήματος Φυσικῆς τοῦ Α.Π.Θ. Χ. Βάρβογλης ἔγραψε: «Ὑπάρχει ἄραγε ἐπιστημονική βάση στήν ἀστρολογία; Ἡ ἀπάντηση εἶναι σίγουρα ἀρνητική, ἀφοῦ καμία ἀπό τίς γνωστές δυνάμεις τῆς φυσικῆς δέν μπορεῖ νά ἐξηγήσει ὁποιαδήποτε ἐπίδραση τῶν πλανητῶν στήν καθημερινή ζωή. Γιά παράδειγμα, ἕνα κοντινό σῶμα, ὅπως π.χ. ὁ γυναικολόγος κατά τή γέννα, ἐξασκεῖ στό νεογέννητο μωρό ἕξι φορές μεγαλύτερη βαρυτική δύναμη ἀπό ὅ,τι ὁ Ἄρης! Ἄλλωστε, ἄν ἡ ἀστρολογία ἦταν ἐπιστήμη, τότε κάθε μέρα τά ὡροσκόπια ὅλων τῶν ἀστρολόγων θά συμφωνοῦσαν μεταξύ τους, ἀφοῦ ὑπολογίζονται μέ τά ἴδια δεδομένα»! Καί καταλήγει ὁ διαπρεπής ἐπιστήμων: «Πολύ λίγοι, δυστυχῶς, ἀντιλαμβάνονται ὅτι αὐτή ἡ «μόδα» ἀρχίζει νά γίνεται ἐπικίνδυνη. Εἶναι φανερό ὅτι εὐνοεῖ τόν σκοταδισμό καί ὡθεῖ τούς ἀνθρώπους στή μοιρολατρία, ἀφοῦ θεωρεῖ ὅτι οἱ πρᾶξεις τους δέν ὀφείλονται στήν ἐλεύθερη βούληση. Ὑπάρχει ὅμως καί ἕνα ἄλλο πρόβλημα πού δέν εἶναι ἐξαρχῆς ὁρατό: στήν ἀστρολογία πιστεύουν καί πολλοί ἄνθρωποι πού ἐπηρεάζουν τήν κοινή γνώμη καί τό μέλλον τοῦ τόπου (π.χ., πολιτικοί ἤ καλλιτέχνες). Ἡ πίστη τους αὐτή εἶναι δυνατόν ὄχι μόνο νά τούς ὁδηγήσει σέ λανθασμένες ἀποφάσεις, ἀλλά καί νά φέρει στά κέντρα λήψης ἀποφάσεων ἀνθρώπους ἔξω ἀπό τό πολιτικό σύστημα»
Ἡ ἀστρολογία κρίνεται ὡς ἀντιεπιστημονική καί ἀπό τό γεγονός ὅτι τά ἄστρα δέν μποροῦν νά μᾶς ἐπηρεάσουν, οὔτε στό ἐλάχιστο, λόγῳ τῶν ἀσύλληπτων ἀποστάσεων πού ἀπέχουν ἀπό τή γῆ. Οἱ πλανῆτες τοῦ ἡλιακοῦ μας συστήματος ἀπέχουν ἀπό ἐμᾶς πολλά ἑκατομμύρια χιλιόμετρα, μέ τόν πιό κοντινό μας πλανήτη τόν Ἄρη, νά ἀπέχει ἀπό τή γῆ 225.000.000 χιλιόμετρα, ὥστε οἱ διαστημικές ἀποστολές νά φθάνουν σ᾽ αὐτόν σέ ὀκτώ μῆνες! Τό πιό κοντινό μας ἄστρο, ἔξω ἀπό τό ἡλιακό μας σύστημα, ἕνα ἀπό αὐτά πού «σχηματίζουν» τό «ζωδιακό κύκλο» καί θεωροῦν οἱ ἀστρολόγοι ὅτι μᾶς «ἐπηρεάζει καί προκαθορίζει τή ζωή μας», ἀπέχει ἀπό ἐμᾶς, τριάντα ἑννέα τρισεκατομμύρια χιλιόμετρα!
Ἕνα ὑπερηχητικό ἀεροπλάνο θά ἔφτανε σ᾽ αὐτό ὕστερα ἀπό ἕνα ἑκατομμύριο χρόνια!
Σκεφτεῖτε ποιά ἀπόσταση μᾶς χωρίζει ἀπό τά ἄλλα, πιό μακρινά ἀστέρια τοῦ «ζωδιακοῦ κύκλου»!
(Β΄ μέρος)
Οἱ «προβλέψεις» τῆς ἀστρολογίας γίνονται διά τῆς «ἐσωτερικῆς μελέτης» τῶν «ζωδίων», δηλαδή τῶν «ζώων» τοῦ οὐράνιου θόλου, πού «σχηματίζουν», μέ μεγάλη
φαντασία καί ὑποκειμενικότητα, οἱ θέσεις κάποιων ἄστρων. Μέ βάση τά «ζώδια» καί
τίς κινήσεις τους, καταρτίζονται τά «ὡροσκόπια», συχνά ταυτόχρονα ἀπό διαφορετικούς ἀστρολόγους, τῶν ὁποίων ὅμως τό περιεχόμενο καί οἱ «προβλέψεις», συγκρινόμενες μεταξύ τους, ἀποδεικνύονται ἀπόλυτα ἀντιφατικές! Εἶναι κοινά ἀποδεκτό πώς οὐδέποτε ἐπαληθεύτηκαν «προβλέψεις» ὡροσκοπίων καί ἄν ἀκόμη «ἐπαληθεύτηκαν», ὀφείλονται σέ τυχαῖα γεγονότα!
Ἀλλά ποῦ στηρίζουν τίς «προβλέψεις τους» καί διαδίδουν τήν «ἐγκυρότητά τους»; Στήν ἀρχή τῆς γενικότητας, προβάλλοντας «προβλέψεις», οἱ ὁποῖες μποροῦν νά συμβοῦν στόν καθένα, κάνουν «προβλέψεις» μέ βάση τήν παρατήρηση καί τήν κοινή λογική! Ἡ ἀστρολογία κάνει χαρακτηρισμούς ἀτόμων, (προτερήματα, δεξιότητες, διανοητικές ἱκανότητες, χαρακτῆρες, κ.λπ.), παρά τό γεγονός, πώς γνώριμα σέ μᾶς πρόσωπα, πού «ἀνήκουν στά ἴδια ζώδια», τούς χωρίζουν χαώδεις ἰδιοσυγκρασίες!
Δίδυμα ἀδέλφια, διαφέρουν σημαντικά μεταξύ τους. Τυχαίνει τό ἕνα νά προοδεύει
στή ζωή του καί τό ἄλλο νά ἀποτυγχάνει. Στρατιῶτες στόν πόλεμο μέ τό ἴδιο «ζώδιο», ἄλλοι γλυτώνουν καί ἄλλοι φονεύονται! Φυσικά δέν δίνουν καμιά ἐξήγηση γιά ὅλες αὐτές τίς χαώδεις διαφορές καί διαψεύσεις τους!
Πέραν αὐτοῦ οἱ ἴδιοι οἱ ἀστρολόγοι δέν εἶναι σέ θέση νά κάμουν ἐπωφελεῖς προβλέψεις γιά τόν ἑαυτό τους. Μένουν ἐκτός ἐπικερδῶν προβλέψεων, ὅπως πρόβλεψη τοῦ πρώτου λαχνοῦ λαχείου! Δέν ἀκούστηκε ποτέ ἀστρολόγος νά ἔχει κερδίσει τόν πρῶτο λαχνό τοῦ λαχείου! Ἀντίθετα, δέν μποροῦν νά προστατέψουν οὔτε τόν ἑαυτό τους ἀπό ἀτυχίες καί κινδύνους. Πρίν ἀπό καιρό δολοφονήθηκε στήν Ἀθήνα διάσημος ἀστρολόγος ἀπό πελάτη του, μέσα στό ἐργαστήριό του. Προφανῶς καί δέν πρόβλεψε ὁ ἀστρολόγος τή δολοφονία του καί ἔτσι δέν πῆρε τά κατάλληλα μέτρα νά τήν ἀποφύγει! Δέν ἔσωσε τόν ἑαυτό του, ὅμως πουλοῦσε «σωτηρία» στούς ἄλλους!
Παρ᾽ ὅλα αὐτά ὅμως στίς μέρες μας ἔχουμε ἀσύλληπτη διάδοση, καλλιέργεια
καί ἀποδοχή τῆς ἀστρολογίας, διότι ὁ σύγχρονος κόσμος τῆς ἀποστασίας βρίσκεται
σαφῶς σέ ἰδιότυπο εἰδωλολατρικό παροξυσμό. Μεγάλη μερίδα συνανθρώπων μας,
ὄχι μόνο ἀποδέχεται τήν ἀστρολογία, ἀλλά τελεῖ ὑπό κατάσταση ἐξάρτισης ἀπό αὐτή. Μέσω τῶν μέσων ἐνημέρωσης προπαγανδίζεται ἡ ἀστρολογία καταιγιστικά, ὥστε ἔγινε τρόπος ζωῆς γιά χιλιάδες ἀνθρώπους, οἱ ὁποῖοι δέν προβαίνουν σέ καμιά
ἐνέργεια στήν καθημερινότητά τους, ἄν δέν συμβουλευτοῦν τό «ὡροσκόπιό» τους.
Πολλοί προγραμματίζουν τή γέννηση τῶν παιδιῶν τους νά συμπίπτει μέ τό ζώδιο πού
νομίζουν «εὐνοϊκό». Ὁρισμένες γυναῖκες προβαίνουν σέ καισαρική τομή γιά νά γεννηθεῖ τό παιδί τους ἀκριβῶς τήν ἡμερομηνία πού τούς συμβουλεύουν οἱ ἀστρολόγοι.
Οἱ νέοι γιά τό πρῶτο πρᾶγμα πού ρωτοῦν στίς μεταξύ τους γνωριμίες εἶναι σέ ποιό ζώδιο ἀνήκουν, γιά νά βεβαιωθοῦν γιά τήν ἔκβαση τῆς σχέσης τους!
Ἡγέτες κρατῶν ἔχουν στή δούλεψή τους ἀστρολόγους, τούς ὁποίους συμβουλεύονται γιά τίς πολιτικές τους ἐπιλογές.
Ὁ σύγχρονος κόσμος «χορεύει» στόν ρυθμό τοῦ ἀποκρυφισμοῦ!
Πρωταρχικός στόχος τῶν ἀστρολόγων εἶναι τό κέρδος, κανένας ἀστρολόγος δέν
«μαντεύει» δωρεάν. Δίκαια λοιπόν χαρακτηρίζεται ἡ ἀστρολογία ὡς ἡ «βαριά βιομηχανία» τῆς ἐποχής μας! Χιλιάδες ἀστρολόγοι πουλοῦν πανάκριβες «προβλέψεις»
καί πλουτίζουν.
Παρά τό ἀναμφισβήτητο γεγονός, ὅτι ἡ ἀστρολογία, δέν εἶναι ἐπιστήμη καί ἐνέχει, ὅπως ἀποδείξαμε, τό στοιχεῖο τῆς ἀπάτης, κρατικές ὑπηρεσίες χορηγοῦν ἄδεια ἐπιτηδεύματος σέ επαγγελματίες ἀστρολόγους!
Ἀλλά ὅμως, νομίζουμε πώς, ἡ χειρότερη ἐπίπτωση στό κοινωνικό σύνολο, εἶναι ἡ συγκαλυμμένη ἀλλοτρίωση τοῦ ὀρθοδόξου χριστιανικοῦ μας φρονήματος. Ἡ πίστη στά «ζώδια» καί ἡ ἐξάρτηση ἀπό τίς «κοσμικές δυνάμεις», εἶναι ὁ ἰσχυρός μοχλός
ἐκθεμελίωσης τῆς μακάριας καί σωστικῆς σχέσης μας μέ τόν Θεό καί τῆς ἐξάρτησής
μας ἀπό τήν ἀέναη πρόνοιά Του. Διά τῶν διαφόρων μορφῶν τοῦ ἀποκρυφισμοῦ καί
ἐν προκειμένω τῆς ἀστρολογίας, κλονίζεται ἡ ἐμπιστοσύνη τῶν πιστῶν στήν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καί ἡ πίστη τους στήν ἀποκλειστικότητα τῆς σωτηρίας πού παρέχει.
Ἡ ἐξάρτηση ἀπό τή μοιρολατρία, ἀπομακρύνει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν πρόνοια τοῦ
Θεοῦ καί τόν καθιστᾶ ἕρμαιο τῆς τυφλῆς καί ἄτεγκτης τύχης. Ἡ ἀστρολογία εἶναι
ἕνα δολερό θρησκευτικό ὑποκατάστατο, τό ὁποῖο ἐπιχειρεῖ νά οἰκειοποιηθεῖ τόν μοναδικό καί ἀναντικατάστατο σωστικό ρόλο τῆς ἁγίας μας Ἐκκλησίας καί νά προσδέσει
τούς ἀφελεῖς στό ἅρμα τῆς μοιρολατρικῆς ἐξάρτησης ἀπό τίς τυφλές «δυνάμεις τῆς
φύσεως», στήν οὐσία δαιμονικές.
Κατόπιν αὐτῶν ἡ ὅποια ἐνασχόληση μέ τήν ἀστρολογία, πέρα ἀπό τά στοιχεῖα ἀπάτης, πού ἐνέχει, εἶναι ἐντελῶς ἀπορριπτέα καί καταδικαστέα ἀπό τήν χριστιανική διδασκαλία, διότι ἀναιρεῖ πλήρως τήν πίστη στόν προσωπικό Θεό καί τήν πρόνοιά Του, ὑποβιβάζοντάς Τον σέ «ἀπρόσωπη συμπαντική δύναμη» (κεφαλαιώδης πίστη καί ἀρχή τῆς «Νέας Ἐποχῆς»).
Προβάλλει καί ἑδραιώνει τόν νεοεποχίτικο πανθεϊσμό, στηριζόμενη στήν ἀρχή, ὅτι στόν κόσμο ὑπάρχουν «θεϊκές δυνάμεις», οἱ ὁποῖες ἀσκοῦν κυρίαρχη ἐπιρροή στή ζωή τῶν ἀνθρώπων.
Ἀναιρεῖ, μέ τίς δοξασίες της περί καρμικῆς ἀναγκαιότητας, τά θεμελιώδη δόγματα περί προνοίας τοῦ Θεοῦ καί τοῦ αὐτεξουσίου τοῦ ἀνθρώπου.
Καταρρίπτει ὁλόκληρο τό ἠθικό οἰκοδόμημα τοῦ Χριστιανισμοῦ, ἀπορρίπτοντας
τήν ἔννοια τῆς ἁμαρτίας, ἀφοῦ κατά τήν ἀστρολογία ἡ μοῖρα καί τά ἄστρα ἔχουν
προκαθορίσει τή ζωή τοῦ ἀνθρώπου καί ἄρα γιά ὅ,τι κάνει, δέν εὐθύνεται ὁ ἴδιος, ἀλλά τό «κάρμα» του καί τά ἄστρα.
Ἡ μοιρολατρία, μαζί μέ τήν ἀλλόκοτη πίστη στή μετενσάρκωση, τήν ὁποία ἐπίσης δέχεται ἡ ἀστρολογία, ἀναιροῦν τήν ἔννοια τῆς σωτηρίας.
Ἡ ἁγία μας Ἐκκλησία, θεωρεῖ ὅλες τίς ἀπόκρυφες τέχνες σατανικῆς ἐμπνεύσεως καί ἐνεργείας, κατατάσσοντας τούς μάγους, μάντεις, πνευματιστές, μέντιουμ, ἀστρολόγους, κ.λπ., στά ἑκούσια ὄργανα τοῦ διαβόλου. Θεωρεῖ τή μαντική ὡς τέχνασμα τῶν πονηρῶν πνευμάτων, γιά νά παγιδεύονται ἀνθρώπινα πρόσωπα στήν καταστροφική καί ὀλέθρια ἐπήρειά τους.
Γι᾽ αυτό καί ἔχει θεσπίσει αὐστηρότατες ἀπαγορεύσεις καί ἐπιβάλλει βαρύτατα ἐπιτίμια
σέ ὅσους ἀσχολοῦνται μέ τίς ἀπόκρυφες τέχνες, μιά ἀπό τίς ὁποῖες εἶναι καί ἡ ἀστρο-
λογία. Δέν ἐπιτρέπεται στόν Χριστιανό, σέ καμιά περίπτωση, νά ἀσχολεῖται μέ τήν ἀστρολογία, οὔτε ἀκόμα καί γιά ἀστεϊσμό ἤ περιέργεια, διότι κινδυνεύει νά βρεθεῖ ἐκτός τῶν σωστικῶν ὁρίων τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως προβλέπουν οἱ Ἱεροί Κανόνες καί νά στερηθεῖ τό δῶρο τῆς σωτηρίας!
Πηγή: Περιοδικό Διάλογος, τεύχος 102, Οκτώβριος – Δεκέμβριος 2020 & τεύχος 103, Ιανουάριος – Μάρτιος 2021.
NO RFID 