ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ
Όλες σχεδόν οί χώρες πού εξαναγκάστηκαν ή πιέστηκαν να καταφύγουν στα »δίχτυα» του ΔΝΤ, πλήρωσαν πολύ ακριβά αυτή τους την »επιλογή».
Το ΔΝΤ επέβαλε κάθε φορά τους σκληρούς καί αδίστακτους όρους του, με αποτέλεσμα τό γονάτισμα των δανειζομένων κρατών, την εξαθλίωση μεγάλου ποσοστού του πληθυσμού τους, ακόμα καί τήν πλήρη κατάρρευση και πτώχευσή τους.
Πάγια πολιτική του ΔΝΤ είναι η απαίτηση γιά ανεξέλεγκτες ιδιωτικοποιήσεις και »απελευθέρωση» των αγορών και της κίνησης των κεφαλαίων. Επίσης τεράστιες περικοπές κρατικών δαπανών, απολύσεις, μειώσεις μισθών καί συντάξεων, κατάργηση 13ου μισθού καί δώρων (Χριστουγέννων καί Πάσχα π.χ.) καί περικοπές επιδομάτων.
Αυτό σε συνδιασμό με το όργιο κερδοσκοπικών παιχνιδιών, έχουν σάν αποτέλεσμα :
– Το ξεπούλημα καί την εκποίηση γιά ένα κομμάτι ψωμί της κρατικής περιουσίας, μέσω των ιδιωτικοποιήσεων καί τήν υπονόμευση της Εθνικής Κυριαρχίας.
– Μείωση των κρατικών δαπανών με συνέπεια λιγότερα χρήματα σε τομείς όπως : η υγεία καί ασφάλιση, η παιδεία, οι αμυντικές δαπάνες, η έρευνα καί ανάπτυξη κλπ. Κατάργηση λοιπόν τού Κοινωνικού Κράτους καί αντιαναπτυξιακή πολιτική.
– Την δραματική μείωση του ΑΕΠ καί συρρίκνωση της οικονομίας (16,6% γιά τη Λετονία το 2οο6).
– Δραματική απώλεια θέσεων εργασίας καί εκτόξευση της ανεργίας (40% στην Αργεντινή).
– Μείωση των μισθών (ακόμα καί του βασικού) καί εκτόξευση τού αριθμού τών πολιτών πού ζούν κάτω από το όριο της φτώχειας (πάνω από 50% στο Μεξικό).
– Υποτίμηση των εθνικών νομισμάτων (ή »εσωτερική» υποτίμηση σε περίπτωση κοινού νομίσματος).
– Διάλυση τού κοινωνικου ιστού, μέσα από τίς συνθήκες φτώχειας, ανέχειας καί οικονομικής εξαθλίωσης καί μεγάλες κοινωνικές αναταραχές καί συγκρούσεις.
Δείτε καί το παλιότερο άρθρο μας :
Η χρεωκοπία της Αργεντινής το 2001. (Ένα αποκαλυπτικό βίντεο).
24.10.2010
Σε ποιές χώρες επενέβη το Δ.Ν.Τ. και τι συνέβη.
Τα μέτρα που επέβαλε για τη διάσωσή τους. Που λειτούργησε το μοντέλο του οργανισμού και που απέτυχε πλήρως. Μακρύς ο κατάλογος.
Όπως όμως επισημαίνουν ειδικοί, η παρέμβαση του ΔΝΤ αφήνει «διαφορετική γεύση» σε κάθε χώρα και εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τα προβλήματά της. Η παρέμβαση στη Βραζιλία, για παράδειγμα, θεωρείται από τις επιτυχημένες αλλά στη γειτονική Αργεντινή, ταυτίζεται με την απόλυτη αποτυχία.
Εδώ και λίγα χρόνια ο Νικόλα Σαρκοζί πρότεινε τον τέως υπουργό οικονομικών της Κυβέρνησης Ζοσπέν στην Γάλλια, τον σοσιαλιστή Ντομινίκ Στρός Κάν στη θέση του γενικού διευθυντή του ταμείου. Ο Στρός Κάν προχώρησε σε αλλαγές που περιλαμβάνουν από την ενίσχυση των πιστώσεων μέχρι τη διευκόλυνση της χορήγησης δανείων και τη χαλάρωση ορισμένων όρων που απαιτούσε το ΔΝΤ, όπως είναι οι ιδιωτικοποιήσεις και η απελευθέρωση αγορών.
(περισσότερα…)
NO RFID 