Βόρεια Κορέα: Στα κολαστήρια των κομμουνιστικών στρατοπέδων συγκέντρωσης (Gulag).

11.04.2012

Επίσημα βέβαια το κομμουνιστικό καθεστώς της Βόρειας Κορέας αρνείται την ύπαρξη του μυστικού αυτού δικτύου των στρατοπέδων θανάτου όπου όσοι είναι ύποπτοι για «παράνομη σκέψη» στέλνονται βάσει συνοπτικών διαδικασιών.

Τον περασμένο μήνα ο Shin In Geun ένας βορειοκορεάτης που κατάφερε να δραπετεύσει από τα κολαστήρια αυτά έγραψε ένα βιβλίο «Δραπετεύοντας από το στρατόπεδο 14» όπου σε αυτό εξιστορείται η περιπέτειά του από τη στιγμή της απόδρασης μέχρι τη στιγμή που κατάφερε να φτάσει στη Νότιο Κορέα όπου περιγράφονται όλες οι τραγικές συνθήκες που επικρατούν στα στρατόπεδα αυτά.

(περισσότερα…)

Η Παρισινή Κομμούνα του 1871.

Επαναστατική απόπειρα της εργατικής τάξης να πάρει την εξουσία στα χέρια της σε τοπικό επίπεδο, καταργώντας τις συγκεντρωτικές δομές του κράτους. Το πολιτικό πείραμα έλαβε χώρα στο Παρίσι και αποδείχτηκε θνησιγενές. Διήρκεσε 72 ημέρες (18 Μαρτίου – 28 Μαΐου 1871) και πνίγηκε στο αίμα από την κυβέρνηση του Λουί Τιερ (γνωστός και με το εξελληνισμένο επίθετο Θιέρσος).

(περισσότερα…)

Η Εξέγερση της Κροστάνδης. Η ανεπιτυχής ανταρσία κατά των μπολσεβίκων του Λένιν.

Ο Κόκκινος Στρατός επιτίθεται στην Κροστάνδη.

Ανεπιτυχής ανταρσία των σοβιετικών ναυτών κατά των μπολσεβίκων του Λένιν. Ήταν η τελευταία μαζική απόπειρα αμφισβήτησης της κομμουνιστικής διακυβέρνησης στη Ρωσία έως τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης το 1991 και μάλιστα από ένα τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων που είχε στηρίξει την Οκτωβριανή Επανάσταση το 1917.

Έλαβε χώρα από τις 7 έως τις 17 Μαρτίου 1921 στην Κροστάνδη, που είναι νησιωτική πόλη της βορειοδυτικής Ρωσίας και αποτελεί το σπουδαιότερο λιμάνι της Αγίας Πετρούπολης. Είναι κτισμένη επάνω στο νησί Κότλιν, στο κέντρο του Κόλπου της Φινλανδίας και έχει εξαιρετική στρατηγική σημασία, αφού ελέγχει τη θαλάσσια συγκοινωνία μεταξύ Βαλτικής και Αγίας Πετρούπολης.

(περισσότερα…)

Το Ιδιώνυμο του Βενιζέλου.

Ελευθέριος Βενιζέλος

Με αυτό τον νομικό όρο έμεινε στην ιστορία ο νόμος 4229 του 1929, που έπληττε ευθέως τα δημοκρατικά δικαιώματα των ελλήνων πολιτών, αν και τιτλοφορείτο «Περί μέτρων ασφαλείας του κοινωνικού καθεστώτος και προστασίας των ελευθεριών των πολιτών». Στο στόχαστρο της καθεστηκυίας τάξεως εκείνης της εποχής, το μικρό σε πολιτική δύναμη ΚΚΕ. Ήταν ένα έγκλημα γνώμης, απαράδεκτο για μία δημοκρατική πολιτεία, με εισηγητή ένα φιλελεύθερο πολιτικό, τον Ελευθέριο Βενιζέλο.

Ιδιώνυμο στη Νομική Επιστήμη ονομάζουμε το έγκλημα εκείνο για το οποίο προβλέπονται ιδιαίτερες ποινές σε σχέση με τα εγκλήματα της γενικής κατηγορίας, όπου αυτό υπάγεται. Ο όρος από το 1929 απέκτησε πολιτική σημασία και σήμανε κάθε κατασταλτικό μέτρο που εφαρμόστηκε έως το 1974 και ποινικοποιούσε την υποστήριξη και διάδοση των κομμουνιστικών ιδεών.

(περισσότερα…)

Η εξέγερση των Σπαρτακιστών στη Γερμανία.

Η ηττημένη στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, Γερμανία, αλλάζει σελίδα στα τέλη του 1918, με την εκθρόνιση του Κάιζερ Γουλιέλμου Β’ και την εγκαθίδρυση της λεγόμενης «Δημοκρατία της Βαϊμάρης».

Ξεκίνησε με την προσπάθεια οικοδόμησης μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας και κατέληξε με την επιβολή της ναζιστικής θηριωδίας το 1933.

Σ’ όλο αυτό το διάστημα το καθεστώς βρισκόταν κάτω από την πίεση των άκρων. Η πρώτη αμφισβήτηση ήρθε από τ’ αριστερά. Στις 5 Ιανουαρίου του 1919 ξεσπά στο Βερολίνο η εξέγερση των «Σπαρτακιστών», με σκοπό την εγκαθίδρυση κομμουνιστικής διακυβέρνησης στο πρότυπο της Σοβιετικής Ένωσης.

(περισσότερα…)

Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ. Χρονικό των στρατοπέδων συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας για πολιτικούς κρατούμενους στη Σοβιετική Ένωση.

Χρονικό των στρατοπέδων συγκέντρωσης και καταναγκαστικής εργασίας για πολιτικούς κρατούμενους («Γκουλάγκ») στη Σοβιετική Ένωση, γραμμένο από τον νομπελίστα ρώσο συγγραφέα Αλεξάντρ Σολζενίτσιν (γεν. 1918).

Αποτέλεσε ένα από τα κύρια όπλα της Δύσης στην ιδεολογική της αντιπαράθεση με τη Σοβιετική Ένωση, κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου.

Για τους Σοβιετικούς και τους συνοδοιπόρους τους, το βιβλίο εντασσόταν στη «φθηνή αντικομουνιστική προπαγάνδα».

Το «Αρχιπέλαγος Γκουλάγκ» γράφτηκε μεταξύ 1958 και 1968, κάτω από αντίξοες συνθήκες. Ο Σολζενίτσιν, με μακρόχρονη θητεία και ο ίδιος σε «Γκουλάγκ» (ρώσικο αρκτικόλεξο για την «Ανώτατη Διοίκηση των Επανορθωτικών Στρατοπέδων Εργασίας»), βρισκόταν υπό τη διαρκή παρακολούθηση της KGB και αναγκαζόταν να αλλάζει συχνά τόπο κατοικίας. Το μεγαλύτερο μέρος του γράφτηκε στην ασφαλή ντάτσα του τσελίστα Μτσίσλαβ Ροστροπόβιτς, που λόγω της διασημότητάς του βρισκόταν στο απυρόβλητο.

(περισσότερα…)

Τα Δεκεμβριανά (1944).

Με την ονομασία αυτή είναι γνωστή η ένοπλη σύγκρουση, που έλαβε χώρα στην Αθήνα, μεταξύ του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ από τη μία πλευρά και των κυβερνητικών και βρετανικών δυνάμεων από την άλλη.

Ξεκίνησε στις 3 Δεκεμβρίου 1944 με την αιματηρή κατάληξη του συλλαλητηρίου της Πλατείας Συντάγματος και τελείωσε τυπικά με την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζας στις 12 Φεβρουαρίου1945. Ήταν το προανάκρουσμα του Εμφυλίου Πολέμου (1946 – 1949).

Η αντιπαράθεση αυτή προήλθε από το κενό εξουσίας, που δημιουργήθηκε στην Ελλάδα μετά την αποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατοχής τον Οκτώβριο του 1944.

Το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ, υπό την καταλυτική επιρροή του ΚΚΕ και με νωπές τις αντιστασιακές δάφνες της Κατοχής, είχε ένα καλά συγκροτημένο στρατιωτικό σώμα και διεκδικούσε μερίδιο στην εξουσία, αν όχι όλη την εξουσία.

Απέναντί του οι αστικές δημοκρατικές δυνάμεις ήταν τελείως αδύναμες να του αντιπαρατεθούν, όντας σχεδόν 9 χρόνια εκτός εξουσίας (Δικτατορία Μεταξά, Κατοχή), ενώ μεγάλο μέρος του κρατικού μηχανισμού έφερε τη στάμπα του δοσίλογου.

(περισσότερα…)

Η Ουγγρική αντικομμουνιστική Εξέγερση του 1956. Στις 4ης Νοεμβρίου, 2.000 σοβιετικά τανκς εισέβαλαν στη Βουδαπέστη και κατέπνιξαν με αιματηρό τρόπο την επανάσταση.

 06.11.2011

Η Ουγγρική Επανάσταση του 1956.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 την Ουγγαρία κυβερνούσε το Εργατι(Κομμουνιστικό) Κόμμα με τις πλάτες του Κόκκινου Στρατού, που στάθμευε στη χώρα από το Σεπτέμβριο του 1944. Δεν ήταν ιδιαίτερα καταπιεστικό, όπως άλλα αδελφά κόμματα, αλλά είχε κακές επιδόσεις στον οικονομικό τομέα. Το κομμουνιστικό στρατόπεδο ζούσε, άλλωστε, την εποχή της αποσταλινοποίησης.

Ο ξεσηκωμός των κατοίκων της Βουδαπέστης ξεκίνησε στις 23 Οκτωβρίου 1956. Δειλά – δειλά με οικονομικά αιτήματα, στη συνέχεια με εκκλήσεις για πολιτικές ελευθερίες. Μπροστάρηδες τέθηκαν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου της Βουδαπέστης, που ζητούσαν την εφαρμογή του αληθινού σοσιαλισμού. Ακολούθησαν εργάτες και αγρότες.

Πολύ σύντομα, το κίνημα γιγαντώθηκε, σε σημείο που η κομμουνιστική κυβέρνηση του Ιμρε Νάγκυ να ταχθεί αλληλέγγυα με τους εξεγερμένους. Μάλιστα, την 1η Νοεμβρίου ο ίδιος ο Νάγκυ εξέφρασε την πρόθεσή του να αποσύρει τη χώρα από το Σύμφωνο της Βαρσοβίας.

(περισσότερα…)