Η χρεωκοπία της Αργεντινής το 2001. Ένα αποκαλυπτικό βίντεο, πού πρέπει να δούν όλοι. Οι ομοιότητες με τήν κατάσταση πού βιώνει σήμερα η πατρίδα μας είναι απίστευτες.
'Εξωτερικο χρέος πού έφτασε στά 130 δισεκατομμύρια δολλάρια,'ανεργία πού από το 11% εκτοξεύεται στό 20%, ανασφάλιστη εργασία σε ποσοστό 50%, μειώσεις μισθών, φτώχεια, πείνα, ανέχεια, ιδιωτικοποιήσεις καί ξεπούλημα τού εθνικού πλούτου καί τών πετρελαίων, μέχρι καί στο 1/10 της πραγματικής τους αξίας, εμπλοκή καί παγίδευση της χώρας στα δίχτυα τού ΔΝΤ καί τών Πολυεθνικών Εταιριών.
Πώς η Αργεντινή μιά από τίς πλουσιότερες χώρες στον Πλανήτη κατέρρευσε οικονομικά;(Καί η Ελλάδα προ κρίσης, βρισκόταν στήν 26η θέση παγκοσμίως).
* (‘Αν θέλετε νά δείτε τό video σέ προβολή πλήρους οθόνης πατήστε στό δεξι κάτω μέρος τό σύμβολο Χ, ‘αριστερά άπο τήν λέξη vimeo. Καί μετά πατώντας Esc(ape) στό πληκτρολόγιο ‘επανέρχεστε).
Το 2008 μετά από το ξέσπασμα της κρίσης, η αμερικανική κυβέρνηση αρνήθηκε με πρόταση του υπουργού Οικονομικών Τζ. Πόλσον να χρηματοδοτήσει αρχικώς τις αμερικανικές Τράπεζες. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να καταρρεύσει η Lehman Brothers, Τράπεζα που σε μεγάλο βαθμό ήταν υπεύθυνη για την κρίση. Μετά από την κατάρρευσή της, ο Πόλσον χρηματοδότησε με ειδική ρύθμιση τις Τράπεζες, ανάμεσα στις οποίες και την Goldman Sachs βασικό ανταγωνιστή της Lehman Brothers.
Ο Πόλσον βέβαια, υπήρξε στο παρελθόν επικεφαλής της Goldman Sachs, της Τράπεζας που, όπως φαίνεται, κυβερνά τον κόσμο. Στελέχη της γίνονται πρωθυπουργοί, υπουργοί, επικεφαλής οικονομικών οργανισμών. Μια οικονομική μυστική σέχτα κινεί τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας, ανεβάζοντας οικονομίες και κυβερνήσεις. Τα στελέχη της, ιεραπόστολοι του χρήματος, προφήτες των αγορών δουλεύουν στην τράπεζα 10 χρόνια και μετά προωθούνται σε κυβερνήσεις δημιουργώντας ένα δίκτυο ελέγχου της παγκόσμιας οικονομίας και πολιτικής.
Το «Κουτί της Πανδώρας» ανοίγει και αποκαλύπτει:
Πώς η Goldman Sachs ελέγχει την παγκόσμια οικονομία;
Πως χειραγωγεί κυβερνήσεις μέσα από κρυφά της στελέχη;
Πώς δημιούργησε ψεύτικη εικόνα για το ελληνικό χρέος, προκειμένου η Ελλάδα να μπει στην ΟΝΕ κερδίζοντας πάνω από 300 εκατ. δολάρια;
Στην εκπομπή ο Μαρκ Ρος αναλυτής της Le Monde και συγγραφέας του βιβλίου «Η Τράπεζα» αποκαλύπτει πώς στήθηκε το παιχνίδι ενάντια στην Ελλάδα και ποιοι Έλληνες χρησιμοποιήθηκαν στο Λονδίνο και την Αθήνα.
Δείτε ένα πολύ πρόσφατο παράδειγμα τού ‘ελέγχου καί τής χειραγώγησης τής στήν παγκόσμια οικονομία.
Τετάρτη, 25 Μαϊου 2011.
Ανοδικά κινήθηκε χθες το πετρέλαιο, αφότου η Goldman Sachs αναθεώρησε προς τα πάνω τις προβλέψεις της για την τιμή του μπρεντ, επικαλούμενη αυξημένη ζήτηση, λόγω οικονομικής ανάπτυξης.
Κυριακή 29 Μαΐου 2011. Ομως, αυτό που ο πρόεδρος της Κεντρικής Αμερικανικής Τράπεζας, Μπεν Μπερνάνκι, χαρακτηρίζει ως «τη χειρότερη χρηματοπιστωτική κρίση στην παγκόσμια ιστορία, συμπεριλαμβανομένης και της Μεγάλης Υφεσης [του 1929](2)», δεν επέφερε καμία ποινική δίωξη στις ΗΠΑ. Η Goldman Sachs, η Morgan Stanley και η JP Morgan είχαν ποντάρει στην κατάρρευση των επενδύσεων υψηλού ρίσκου, τις οποίες συνιστούσαν πιεστικά στους πελάτες τους… Την έβγαλαν, στη χειρότερη περίπτωση, με κάποια πρόστιμα, τις περισσότερες φορές όμως με μπόνους…
Οι επόμενοι υποψήφιοι για τον Λευκό Οίκο, με πρώτο τον Μπαράκ Ομπάμα, ζητιανεύουν από τώρα τη συνεισφορά της Goldman Sachs για την καμπάνια τους.
Tαινία που κυκλοφορεί στο Internet. Τον υποτιτλισμό τον έκαναν άνθρωποι του http://www.kepik.gr. Διαβάζεται και ως αυτόνομο κείμενο και το οποίο παραθέτουμε. Με όλον αυτόν τον καταιγισμό ειδήσεων για spread, δημόσιο χρέος κ.λ.π. είναι καλό να γνωρίζουμε ακριβώς γιατί μας μιλούν. Διαβάστε ή δείτε την.
“Μερικοί από τους σπουδαιότερους ανθρώπους στις Η.Π.Α., στους τομείς του εμπορίου και των κατασκευών έχουν ένα φόβο. Γνωρίζουν ότι υπάρχει μια δύναμη τόσο οργανωμένη, τόσο λεπτή, τόσο προσεκτική, τόσο διασφαλισμένη, τόσο πλήρης και τόσο κυρίαρχη, που καλά θα κάνουν να προσέχουν όταν μιλούν εναντίον της.” ~Woodrow Wilson, πρώην πρόεδρος των Η.Π.Α.
“Κάθε φορά που μια τράπεζα κάνει ένα δάνειο, δημιουργείται νέα τραπεζική πίστωση, νέες καταθέσεις, ολοκαίνουριο χρήμα.” ~Graham F. Towers, Κυβερνήτης Τράπεζα του Καναδά, 1934-54.
“Η διαδικασία με την οποία οι τράπεζες δημιουργούν το χρήμα είναι τόσο απλή που το μυαλό αηδιάζει” ~John Kenneth Galbraith, Οικονομολόγος.
“Άσε με να εκδίδω και να ελέγχω τα χρήματα ενός έθνους, και δεν με ενδιαφέρει ποιος φτιάχνει τους νόμους του.” ~Mayer Amschel Rothschild, Τραπεζίτης.
Χρέος
Δύο μεγάλα μυστήρια κυριαρχούν στην ζωή μας: Η αγάπη και τα χρήματα. Το τι είναι η αγάπη είναι ένα ερώτημα το οποίο έχει διερευνηθεί ατελείωτα σε ιστορίες, τραγούδια, βιβλία, ταινίες και στην τηλεόραση. Αλλά ΔΕΝ μπορούμε να πούμε το ίδιο για το ερώτημα “Τι είναι το χρήμα;” Δεν προκαλεί έκπληξη που η θεωρία του χρήματος δεν έχει εμπνεύσει καμία εμπορικά επιτυχημένη ταινία. Αλλά ούτε καν αναφέρθηκε στα σχολεία που φοιτήσαμε οι περισσότεροι από εμάς. Για τους περισσότερους από εμάς, η ερώτηση ”Από που έρχονται τα χρήματα;” φέρνει στο μυαλό μας την εικόνα του νομισματοκοπείου που τυπώνει χαρτονομίσματα και χαράσσει νομίσματα.
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι τα χρήματα δημιουργούνται από την κυβέρνηση. Είναι αλήθεια αλλά μόνο μέχρι ένα σημείο. Αυτά τα μεταλλικά και χάρτινα σύμβολα αξίας που συνήθως σκεφτόμαστε ως χρήμα, όντως, παράγονται από ένα κυβερνητικό φορέα που ονομάζεται Νομισματοκοπείο. Αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό του χρήματος δεν δημιουργείται στο Νομισματοκοπείο. Δημιουργείται σε τεράστιες ποσότητες κάθε μέρα από ιδιωτικές επιχειρήσεις γνωστές ως τράπεζες.
Οι περισσότεροι από εμάς πιστεύουμε ότι οι τράπεζες δανείζουν χρήματα από αυτά που τους έχουν εμπιστευθεί οι καταθέτες. Εύκολο να το φανταστεί κανείς. Αλλά δεν είναι η αλήθεια. Στην πραγματικότητα, οι τράπεζες δημιουργούν τα χρήματα που δανείζουν, όχι από τα ίδια τα κέρδη της τράπεζας, όχι από τις καταθέσεις των άλλων, αλλά απευθείας από την υπόσχεση του δανειολήπτη ότι θα εξοφλήσει το δάνειο.
Η υπογραφή του δανειολήπτη στα χαρτιά του δανείου είναι μια υποχρέωση εξόφλησης του ποσού του δανείου επιπλέον τόκου, διαφορετικά ξέχνα το σπίτι, το αυτοκίνητο ή οποιοδήποτε αγαθό δεσμεύτηκε ως εγγύηση. Αυτή είναι μια μεγάλη δέσμευση για τον δανειολήπτη. Και τι απαιτεί η ίδια υπογραφή από την πλευρά της τράπεζας;
Η τράπεζα πρέπει απλά να δημιουργήσει από το τίποτα το ποσό του δανείου ως δια μαγείας και να το γράψει στον λογαριασμό του δανειολήπτη. Ακούγεται τραβηγμένο; Αποκλείεται να είναι αλήθεια. Αλλά είναι. Για να φανεί το πως δημιουργήθηκε αυτό το θαύμα του σύγχρονου τραπεζικού συστήματος, ας δούμε αυτήν την απλή ιστορία.
NO RFID 