1. Προλογίζοντας

Το άρθρο που ακολουθεί είναι τολμηρό και ταυτόχρονα επικίνδυνα αποκαλυπτικό. Δεν θα μπορούσε να είναι γραμμένο αλλιώς. Γιατί η αλήθεια δεν μπορεί να κρύβεται και γιατί στις μέρες μας, περισσότερο ίσως από ποτέ, υπάρχει η ανάγκη ουσιαστικής ενημέρωσης. Ζούμε σήμερα σε μια νέα εποχή. Μια εποχή αντιδραστική σε καθετί αληθινό. Μια εποχή αντί: αντι-θεολογίας, αντι-πνευματικότητας, αντι-θεΐας. Μια εποχή φορτωμένη ψεύδος: ψευδο-θεοί, ψευδο-επιστήμονες, ψευδο-προφήτες και ψευδο-θεραπευτές. Η αλλοτρίωση προσπαθεί να διεισδύσει παντού, ακόμα και σε χώρους χριστιανικούς.

2. Προσεγγίζοντας τις διαστάσεις του φαινομένου

Γύρω μας, ολοένα αυξανόμενες διαφημίσεις για μέντιουμ, αποκρυφιστές και ψευδοεπιστήμονες πάσης ειδικότητος, για «εναλλακτικές διακοπές» με σκοπό τον έντεχνο προσηλυτισμό σε διάφορες φιλοσοφικο-θρησκευτικές μεθόδους ή σε παραθρησκευτικές ομάδες, για πολυάριθμα, αυτοαποκαλούμενα «σεμινάρια» με τίτλους πλανερούς, επιστημονικοφανείς, βαρύγδουπους, παιδαριώδεις ή απροκάλυπτα αντιχριστιανικούς.

(περισσότερα…)

Αρσένιος Βλιαγκόφτης. »Εναλλακτικές Θεραπείες». Η επιστροφή του γιατρού – μάγου.

Τις λεγόμενες εναλλακτικές θεραπείες μπορεί να προσεγγίσει κάποιος από την επιστημονική-ιατρική πλευρά, αλλά και από την πνευματική πλευρά, την πλευρά δηλαδή της κοσμοθεωριακής των θεμελιώσεως, και των πνευματικών επιπτώσεων που ενδεχομένως έχει η ενασχόληση με αυτές. Την ιατρική πλευρά, είναι άλλοι αρμοδιότεροι να την πραγματευτούν. Εμείς θα ασχοληθούμε εδώ, όσο μας το επιτρέπει ο χώρος, με την πνευματική πλευρά.

Θα πρέπει πάντως να πούμε εξ αρχής ότι και από επιστημονικής-ιατρικής πλευράς οι εναλλακτικές θεραπείες δεν γίνονται αποδεκτές.

(περισσότερα…)

Βίβιαν Στεργίου

Ιντερνετικός μεσαίωνας με παραπληροφόρηση, συνωμοσίες και τοξικά σχόλια

Στις σκοτεινές γωνίες του WhatsApp, του Facebook και του Twitter οι συνωμοσίες, η παραπληροφόρηση και τα τοξικά σχόλια δημιουργούν τόπους παρηγοριάς γι’ αυτούς που αισθάνονται χαμένοι σε έναν περίπλοκο κόσμο.

ΟΙ ΣΕΛΙΔΕΣ ΠΟΥ ΣΟΥ ΛΕΝΕ «αυτό που δεν θα σου πουν στις ειδήσεις», οι «ΛΕΜΕ ΟΧΙ» στις μάσκες/το 5G/τα εμβόλια, είναι υπερβολικά δημοφιλείς παγκοσμίως. Μυστηριώδεις τόποι όπου επιτέλους όλα εξηγούνται, ωραία και τακτοποιημένα. Και ποιος δεν θα ήθελε λίγη γαλήνη επιτέλους; Έναν χώρο όπου όλα βγάζουν νόημα; Ο Romain Gary, συγγραφέας και σκηνοθέτης, λάτρευε τα λεξικά, γιατί «είναι το μοναδικό μέρος στον κόσμο όπου τα πάντα εξηγούνται». Δεν είχε μπει στα κατάλληλα σημεία του Ίντερνετ. Δεν ακολουθούσε τους κατάλληλους λογαριασμούς στα σόσιαλ.

Στις σκοτεινές γωνίες του WhatsApp, του Facebook και του Twitter οι συνωμοσίες, η παραπληροφόρηση και τα τοξικά σχόλια δημιουργούν τόπους παρηγοριάς γι’ αυτούς που αισθάνονται χαμένοι σε έναν περίπλοκο κόσμο.

(περισσότερα…)

τοῦ Ἰωάννου Μηλιώνη

Ομοιοπαθητική. Επιστήμη ή αποκρυφισμός;

Τὸ 1998, δύο μόλις χρόνια ἀπὸ τὴν κοίμηση τοῦ μακαριστοῦ π. Ἀντωνίου Ἀλεβιζοπούλου κυκλοφόρησε ἕνα ἐγχειρίδιο· ἕνα μοναδικὸ γιὰ τὰ χρονικὰ τοῦ ἀντιαιρετικοῦ ἀγῶνα στὴ χώρα μας, ἐγχειρίδιο. Έκδότης ἦταν ἡ «Πρωτoβoυλία Γoνέων Βoρείου Ἑλλάδoς γιὰ τὴν Προστασία τοῦ Eλληνορθοδόξου Πολιτισμοῦ, τῆς Oἰκογενείας καὶ τοῦ Ἀτόμου», Πολυτεχνείου 29, Πoλύγυρoς· καρδιὰ τοῦ ὅλου ἐγχειρήματος, ὁ Μοναχὸς π. Ἀρσένιος Βλιαγκόφτης καὶ ὁ τίτλος τοῦ βιβλίου: «Ἡ Ὁμοιοπαθητικὴ Ἀσυμβίβαστη μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Πίστη» ¹.

Ἦταν μία τολμηρὴ ἀπόφαση γιατί μέχρι τὴν ἐποχὴ τῆς ἔκδοσης, ἡ Ὁμοιοπαθητικὴ εἶχε ἀφεθεῖ νὰ καταστεῖ πανίσχυρη μὲ προσβάσεις σὲ πνευματικοὺς Πατέρες καὶ μοναστήρια, εἰδικὰ στὴ Βόρειο Ἑλλάδα.

Σήμερα, 20 καὶ πλέον χρόνια μετά, καὶ μὲ ἐπίπονη ἐργασία Πατέρων καὶ ἀδελφῶν, ἡ Ὀρθόδοξη κοινότητα ἐμφανίζεται πιὸ «ὑποψιασμένη» ἐπάνω στὸ πρόβλημα τῆς Ὁμοιοπαθητικῆς, χωρὶς ὅμως καὶ νὰ ἔχει ὁλοσχερῶς ἀπορρίψει τὸ ὁλιστικό, ἐνεργειακὸ καὶ ἐναλλακτικὸ αὐτὸ μόρφωμα.

(περισσότερα…)

ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ. Ἐπιστήμη; Πιστή; Ἰατρική; Μαγεία;

Ὀάνα Ἰφτίμε, Ἀλέξαντρου Ἰφτίμε, Κωνσταντίνα Ἀλεβίζου

Τὸ θέμα τοῦ βιβλίου ἀφορᾷ ἕνα πολὺ σοβαρὸ ζήτημα, ποὺ ἔχει δημιουργήσει σύγχυση σὲ πολὺ κόσμο, συμπεριλαμβανομένων καὶ πιστῶν ὀρθοδόξων Χριστιανῶν.

Πρόκειται γιά τὶς λεγόμενες ἐναλλακτικὲς θεραπεῖες καὶ ἰδιαίτερα τὴν Ὁμοιοπαθητική, ἡ ὁποία εἶναι καὶ ἡ περισσότερο διαδεδομένη. Οἱ συγγραφεῖς τοῦ βιβλίου, εἶναι Ῥουμάνοι ἐπιστήμονες Βιολόγοι. Ἡ Ὀάνα Ἰφτίμε εἶναι ἐπίκουρη καθηγήτρια στό τμῆμα Βιολογίας τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Βουκουρεστίου. Ὁ Ἀλέξαντρου Ἰφτίμε εἶναι Βιολόγος ἐρευνητὴς στό Ἐθνικὸ Μουσεῖο Φυσικῆς Ἱστορίας τοῦ Βουκουρεστίου. Τὸ βιβλίο εἶναι ἀπόλυτα ἐπιστημονικὸ μὲ πολὺ μεγάλο ἀριθμὸ βιβλιογραφικὼν ἀναφορῶν καὶ λεπτομερῆ ἀναδίφηση τῶν πρωτότυπων πηγῶν.

(περισσότερα…)

Διαβάστε εδώ και τα υπόλοιπα μέρη του άρθρου:

Ελένη Ανδρουλάκη. Εναλλακτικές »Θεραπευτικές» Μέθοδοι. Μια νέα μορφή πνευματικού ολοκληρωτισμού. (Α’. Οι απαρχές της εναλλακτικής »Ιατρικής». Διασαφηνίζοντας τους όρους. Η »Ιατρική» της Νέας Εποχής)

Ελένη Ανδρουλάκη. Εναλλακτικές »Θεραπευτικές» Μέθοδοι. Μια νέα μορφή πνευματικού ολοκληρωτισμού. (Β΄ Ομοιοπαθητική)

Ελένη Ανδρουλάκη. Εναλλακτικές »Θεραπευτικές» Μέθοδοι. Μια νέα μορφή πνευματικού ολοκληρωτισμού. (Γ’. Βελονισμός).

5. Λίγα λόγια για τον Βελονισμό

Το πρόβλημα με το βελονισμό, τόσο από επιστημονικής όσο και από Χριστιανικής πλευράς είναι η θεωρητική του βάση στην οποία στηρίζεται η πρακτική του. Ο βελονισμός είναι μέρος της Παραδοσιακής Κινέζικης Ιατρικής, η οποία έχει έντονο φιλοσοφικο-θρησκευτικό χαρακτήρα. «Η Παραδοσιακή Κινέζικη Ιατρική (εφεξής ΠΚΙ) βλέπει την ανθρωπότητα σαν την πραγμάτωση της ενώσεως της ενέργειας του Ουρανού και της Γης… η ΠΚΙ διδάσκει ότι τα όργανα του σώματος πηγαίνουν πέρα από τις σωματικές λειτουργίες τους και εργάζονται σαν υποδοχείς και μεταδότες της κοσμικής ενέργειας»¹. Κατά την ΠΚΙ, όταν η ενέργεια «τσι» ή «κι» ή «ζωτική ενέργεια» ρέει ομαλά στο σώμα, ο οργανισμός λειτουργεί κανονικά, όταν όμως η ροή αυτής της υποτιθέμενης ενέργειας διαταράσσεται, τότε προκαλούνται ασθένειες, που είναι το αποτέλεσμα δήθεν ενεργειακών ανισορροπιών. Αυτές τις ανισορροπίες προσπαθεί να διορθώσει ο βελονιστής² -διότι «η λαβή της βελόνας δρα σαν αγωγός μεταξύ του ασθενή και της κοσμικής ενέργειας»³ – όπως και οι λοιποί «θεραπευτές» σιάτσου, ρέικι και άλλων «ενεργειακών θεραπειών». Όμως «η ιατρική έρευνα ποτέ δεν θα μπορέσει να αποδείξει ότι το ξεμπλοκάρισμα του τσι μέσω βελονισμού ή άλλου τρόπου είναι αποτελεσματική θεραπεία ενάντια σε ασθένειες. Το τσι εξ ορισμού θεωρείται μη-ανιχνεύσιμο από τις μεθόδους της εμπειρικής επιστήμης»⁴.

(περισσότερα…)

Ελένη Ανδρουλάκη. Εναλλακτικές »Θεραπευτικές» Μέθοδοι. Μια νέα μορφή πνευματικού ολοκληρωτισμού. (Α’. Οι απαρχές της εναλλακτικής »Ιατρικής». Διασαφηνίζοντας τους όρους. Η »Ιατρική» της Νέας Εποχής)

Ελένη Ανδρουλάκη. Εναλλακτικές »Θεραπευτικές» Μέθοδοι. Μια νέα μορφή πνευματικού ολοκληρωτισμού. (Γ’. Βελονισμός).

Ελένη Ανδρουλάκη. Εναλλακτικές »Θεραπευτικές» Μέθοδοι. Μια νέα μορφή πνευματικού ολοκληρωτισμού.

Β΄

4. Λίγα λόγια για την Ομοιοπαθητική

Η ομοιοπαθητική, σύμφωνα με ειδικούς μελετητές, Χριστιανούς¹ αλλά και αθεϊστές ή σκεπτικιστές² βασίζεται στην ομοιοπαθητική μαγεία³. Η βασική αρχή της είναι ότι τα όμοια θεραπεύουν τα όμοια. Ο ιδρυτής της ομοιοπαθητικής, ο Σαμουήλ Χάνεμανν, λέει ότι ανακάλυψε με διαλογισμό πως η «άριστη θεραπεία βρίσκεται στην αρχή: Για να θεραπεύεις ήπια, γρήγορα, βέβαια και μόνιμα, διάλεγε για κάθε περίπτωση αρρώστιας ένα φάρμακο, που μπορεί να προκαλέσει όμοια πάθηση (όμοιον πάθος) σαν αυτό που πρόκειται να θεραπεύσει»⁴!

(περισσότερα…)

Αθανάσιος Αβραμίδης. Εναλλακτικές ή Συμπληρωματικές ή Αναπληρωματικές Θεραπευτικές Μέθοδοι.

Επιστήμη είναι η γνώση του επιστητού, δηλαδή εκείνου το οποίο μπορεί να γίνει γνωστό με την παρατήρηση και το πείραμα Και η Ιατρική, ως θετική επιστήμη, πρέπει να υπακούει σε ορισμένες παραδοχές, μεταξύ των οποίων κυριότερες είναι: α) η πραγματική ύπαρξη των δεδομένων, β) οι φυσικές αισθήσεις οι οποίες δίνουν μια αξιόπιστη αντίληψη περί του υπαρκτού φυσικού κόσμου, γ) ότι τα παρατηρούμενα αποτελέσματα των φυσικών γεγονότων έχουν αιτίες και δ) ισχύουν οι κανόνες της λογικής και του ορθού λόγου. Όταν δε απουσιάζει μία από αυτές, δεν μπορεί μια επιστήμη να θεωρηθεί ως θετική επιστήμη. Για τις θετικές επιστήμες μάλιστα υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί, βασικότεροι των οποίων είναι, ο περιορισμός στα μετρήσιμα γεγονότα και στην έρευνα του τρόπου των φυσικών φαινομένων, όχι δε και του σκοπού. Διότι σε τέτοιες περιπτώσεις μπορεί να πρόκειται για σοφίσματα, με λήψη του ζητουμένου ως αποδεδειγμένης αλήθειας,

(περισσότερα…)