Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. α) Συμπτώματα της εκκοσμικευμένης κοινωνίας μας. β) Συμπτώματα της καταναλωτικής κοινωνίας.

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Συμπτώματα της εκκοσμικευμένης κοινωνίας μας.

«Ἔνοιωθα νά πνίγομαι ἐκεῖνες τίς μέρες ἀπό τίς δηλητηριώδεις κοινωνικές ἀναθυμιάσεις· ἤμουν μόνη, ξεγελασμένη ἀπό ὅλους, ἀπογοητευμένη ἀπό ὅλους καί ἀγωνιοῦσα ν’ ἁρπαχθῶ ἀπό κάπου· νά νοιώσω νά μέ ζεσταίνει μιά ἐλπίδα. Κι ἔρχεται ἡ φίλη μου καί μοῦ λέει:

-Ἄκου δῶ, αὐτά πού ζητᾶς θά τά βρῆς στή δική μας συντροφιά· καί ἐλπίδα καί καλοσύνη καί δικαιοσύνη!

Τί νἄκανα; Ἔτρεξα, ὅπως θἄτρεχε ὁ ὁδοιπόρος τῆς ἐρήμου ἄν μάθαινε πώς ἐκεῖ κοντά του ὑπάρχει μιά ὄαση!

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Το Ορθόδοξο φρόνημα και το φρόνιμα του αποκρυφισμού.

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Το Ορθόδοξο φρόνημα και το φρόνιμα του αποκρυφισμού.

(Ἀπόσπασμα ἀπό ὁμιλία του στό Ε’ Σεμινάριο Πίστεως, Αἴγινα, 21-27 Αὐγούστου 1993)

Ἡ Ὀρθόδοξη πίστη καί ζωή, τό Ὀρθόδοξο δηλαδή φρόνημα καί ἦθος, εἶναι τό φρόνημα τοῦ ταπεινοῦ Ἰησοῦ, ὁ ὁποῖος Θεός ὤν «…ἐταπείνωσεν ἑαυτόν γενόμενος ὑπήκοος μέχρι θανάτου, θανάτου δέ σταυροῦ...» (Φιλιπ. β’ 8). Τό φρόνημα αὐτό καλεῖται νά πραγματώσει στή ζωή του ὁ Ὀρθόδοξος πιστός καί εἶναι ἀναγκαῖο νά ἀντιληφθεῖ ὅτι εἶναι ἀσυμβίβαστο μέ τό φρόνημα τοῦ ἀποκρυφισμοῦ.

Σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι κομμάτι τοῦ σύμπαντος νοουμένου μονιστικά, ὅπως πιστεύει ὁ ἀποκρυφισμός γενικότερα, ἀλλά εἶναι δημιούργημα τῆς ἀγάπης τοῦ Τριαδικοῦ Θεοῦ.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Ο Προσηλυτισμός.

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Ο Προσηλιτισμός.

.(Ἀ­πό τό βι­βλί­ο του: «Ἀν­τι­με­τώ­πι­ση τῶν αἱ­ρέ­σε­ων. Προβλη­μα­τι­κή καί στρα­τη­γι­κή». Ἔκ­δο­σις Π. Ε. Γ.)

(A΄ μέρος)

Γιά νά κα­τα­νο­ή­σου­με τήν ὀρ­θή προ­βλημα­τι­κή τοῦ ὅ­λου χώ­ρου τῶν αἱ­ρέ­σε­ων καί τῆς πα­ρα­θρη­σκεί­ας καί προ­κει­μέ­νου νά κα­θο­ρί­σου­με τήν ὀρ­θή ποι­μαν­τι­κή στρα­τηγι­κή μας, εἶ­ναι ἀ­νάγ­κη νά γνω­ρί­σου­με τήν ὅ­λη δι­α­δι­κα­σί­α προ­ση­λυ­τι­σμοῦ. Μό­νο ἔ­τσι μπο­ροῦ­με νά προσ­δι­ο­ρί­σου­με τό μυ­η­τι­κό στά­διο στό ὁ­ποῖ­ο βρί­σκε­ται ἕ­να θῦ­μα τῶν ὁ­μά­δων αὐ­τῶν καί νά ἐ­ξα­το­μι­κεύ­σου­με τήν βο­ή­θεια πού χρει­ά­ζε­ται. Μό­νο τό­τε θά εἶ­ναι ἡ πα­ρέμ­βα­σή μας δρα­στι­κή.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Ναζισμός με άλλο πρόσωπο. Ολοκληρωτικές μεθοδεύσεις από νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκευτικές ομάδες.

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Ναζισμός με άλλο πρόσωπο. Ολοκληρωτικές μεθοδεύσεις από νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκευτικές ομάδες. (Απόσπασμα από τό βιβλίο του «ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ», Ἀθήνα 1996).

Α΄ μέρος

Ἡ ἔ­ρευ­να τῶν αἱ­ρέ­σε­ων καί τῶν πα­ρα­θρησκευ­τι­κῶν ὁ­μά­δων δέν εἶ­ναι εὔ­κο­λη. Κα­τ’ ἀρ­χήν ὁ ἐ­ρευ­νη­τής πρέ­πει νά προσ­δι­ο­ρί­σει τό ἀ­λη­θι­νό πρό­σω­πο τῆς κά­θε ὁ­μά­δας, πί­σω ἀ­πό πο­λυ­ά­ριθ­μα προ­σω­πεῖ­α. Κα­τό­πιν ἡ πρόσβα­ση στήν ἐ­σω­τε­ρι­κή βι­βλι­ο­γρα­φί­α τῶν ὁ­μά­δων αὐ­τῶν δέν εἶ­ναι πρᾶγ­μα αὐ­το­νό­η­το. Τοῦ­το για­τί δέν ἐκ­θέ­τουν τά βι­βλί­α τους σέ δη­μό­σι­ες βι­βλι­ο­θῆ­κες· μά­λι­στα με­ρι­κές ἀ­πό αὐ­τές δέν χρη­σι­μο­ποι­οῦν κἄν ἔν­τυ­πο ὑ­λικό.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Η εξομολόγηση πρώην θύματος του Μαχαράτζι.

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Η εξομολόγηση πρώην θύματος του Μαχαράτζι.

«Ο Γκουρού Μαχαράτζι δίνει ειρήνη σ’ αυτόν που μαθαίνει να τον αγαπά…παράδωσε τα ηνία της ζωής σου σε μένα και θα σου δώσω Λύτρωση. Βάλε τα ηνία της ζωής σου στα χέρια μου και θα σε ανακουφίσω…γιατί ψάχνετε στον κόσμο;…. ελάτε σε μένα..· σ’ εκείνους που είναι χαμένοι, θα δώσω ειρήνη».

Αυτά διακήρυξε με εντολή της μητέρας του ένα δω­δεκάχρονο παιδί· προοριζόταν να διαδεχθεί τον πατέρα του στο ρόλο του «θεού». Ήταν το έτος 1970. Σήμερα το παιδί αυτό, που από τους Αμερικάνους έλαβε τον τί­τλο «μπέμπυ – θεός» πήρε στα χέρια του τη ζωή χιλιά­δων νέων· είναι ο Γκουρού Μαχαράτζι.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Η »Νέα Εποχή – Εποχή του Υδροχόου».

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Η »Νέα Εποχή – Εποχή του Υδροχόου».

(Τά βασικώτερα τμήματα ἄρθρου του περί «Νέας Ἐποχῆς», πού δημοσιεύθηκε στό περιοδικό «Ἐφημέριος» τοῦ ἔτους 1988).

Τί εἶναι «Νέα Ἐποχή» (Νew Age)

Γιά νά μελετήσουμε τό νέο αὐτό φαινόμενο καί νά τό ἀντιμετωπίσουμε μέ σωστό τρόπο, πρέπει νά ἀναφερθοῦμε στό παρελθόν, νά ἀναζητήσουμε τά αἴτια πού τό προκάλεσαν. Ὅμως προηγουμένως πρέπει νά κατανοήσουμε τόν ὅρο «Νέα Ἐποχή». …

Ὁ ὅρος «Ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου» προέρχεται ἀπό τήν ἀστρολογία. Ἡ καθαρά ἀστρονομική μεταβολή τοῦ σημείου τοῦ ἡλίου κατά τήν ἔναρξη τῆς ἀνοίξεως πού συντελεῖται κάθε 2.000 χρόνια ὅταν ὁ ἥλιος εἰσέρχεται σέ ἕνα νέο ἀστερισμό τοῦ Ζωδιακοῦ κύκλου, ἑρμηνεύθηκε ἀπό τήν ἀστρολογία σάν βασικό σημεῖο γιά τήν τύχη τῆς γῆς μας. Γύρω στό τέλος τοῦ αἰῶνος μας ὁ ἥλιος θά περάσει κατά τήν ἔναρξη τῆς ἀνοίξεως ἀπό τόν ἀστερισμό τοῦ Ἰχθύος στόν ἀστερισμό τοῦ Ὑδροχόου. Κατά ἕνα ὑπολογισμό, αὐτό τό «πέρασμα» συντελέσθηκε ἤδη τό ἔτος 1962.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Αποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, »Νέα Εποχή».

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Αποκρυφισμός, Γκουρουϊσμός, »Νέα Εποχή», (απόσπασμα από το βιβλίο).

Ένα άλλο μεγάλο ρεύμα, που δικαιούμεθα να εντάξουμε στον πνευματικό χώρο του αποκρυφισμού και της «Νέας Εποχής» είναι ο γκουρουϊσμός. Λόγω της εξαιρετικής του σημασίας στη διαμόρφωση του «κλίματος» της νέας τάσης, θεωρούμε απαραίτητο να
μιλήσουμε διεξοδικά γι’ αυτό το φαινόμενο.

1. Ορισμός του όρου γκουρού

Κατά την γκουρουιστική κίνηση Σατυανάντασραμ (Κέντρο Γιόγκα Αθηνών) γκουρού είναι λέξη που αποτελείται «από δύο γράμματα, γκου, που σημαίνει σκοτάδι, και ρου, που σημαίνει αυτός που διαλύει το σκοτάδι». Γκουρού σημαίνει «φως, φώτιση, ακτινοβολία»· είναι «αυτός που διαλύει το σκοτάδι» (Σατυανάντα Σαρασουάτι, Φως στη σχέση γκουρού και μαθητή, σ. 176.167.237).

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Η ηθική υπόσταση των γκουρού.

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Η ηθική υπόσταση των γκουρού.

Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν γκουρού πού είναι έντιμοι άνθρωποι και θέλουν στη ζωή τους να πραγματώσουν τα ιδανικά της θρησκείας τους, είτε παραμένοντες στα Ιμαλάια σε πλήρη απομόνωση, είτε και δεχόμενοι μαθητές χωρίς ιδιοτέλεια. Όμως όλοι οι γκουρού δεν είναι έντιμοι, ιδιαίτερα εκείνοι που εκμεταλλεύονται τούς Δυτικούς μαθητές.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Αυτογνωσία, αυτοπραγμάτωση, σωτηρία. (Θετική σκέψη, Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών,  Ινστιτούτο παραψυχολογίας, Μεταφυσική Εταιρεία, «Αρμονική Ζωή», Σίλβα Μάιντ Κοντρόλ, Ψυχοδυναμική).

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος

Αυτογνωσία, αυτοπραγμάτωση, σωτηρία, (Θετική σκέψη, Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών,  Ινστιτούτο παραψυχολογίας, Μεταφυσική Εταιρεία, «Αρμονική Ζωή», Σίλβα Μάιντ Κοντρόλ, Ψυχοδυναμική).

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) τo κείμενο του βιβλίου (σε μορφή .pdf) εδώ:

Αυτογνωσία, αυτοπραγμάτωση, σωτηρία

Εισαγωγή

«Ο Ρώσος Ε. Frenkel βάλθηκε να σταματήσει περιστρεφόμενη ύλη, τούς τροχούς ενός τραίνου. Βάδισε κατά μήκος των γραμμών ντυμένος στα λευκά, και όταν πλησίασε το εμπορικό τραίνο στάθηκε ανάμεσα στις γραμμές με υψωμένα τα χέρια. Σε μια βαλίτσα με χαρτιά πού βρέθηκε δίπλα από το πτώμα, ήταν και το ημερολόγιό του, στο όποιο αναφερόταν: «Μόνο μπροστά στις ειδικές συνθήκες μιας άμεσης απειλής θα μπορέσω να κινητοποιήσω όλα μου τα αποθέματα». Ήταν τραγωδία, το φρένο κινδύνου δεν μπόρεσε να βοηθήσει.

Η είδηση δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Sοvjetskaja Rοsija της 1-10-1989. Ό Ε. Frenkel ήταν θύμα της λεγόμενης «θετικής σκέψης». Πίστεψε πώς με τη δύναμη της σκέψης μπορεί κανείς να επιτύχει τα πάντα. Πλήθος βιβλίων, διαλέξεις ειδικών Ινστιτούτων και άλλων φορέων στη λεγόμενη ψυχο-αγορά προπαγανδίζουν αυτή την ιδέα, πού οδήγησε στο θάνατο τον νεαρό Ρώσο. (περισσότερα…)

Π. Αντώνιος Αλεβιζόπουλος : Μετενσάρκωση ή Ανάσταση; Ορθόδοξη θεώρηση του κακού.

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Αναίρεση του δόγματος της μετενσάρκωσης.

(απόσπασμα από το βιβλίο Μετενσάρκωση ή Ανάσταση; Ορθόδοξη θεώρηση του κακού).

29.01.2013

Θεμέλιο της μετενσάρκωσης.

Αν θελήσουμε να προσδιορίσουμε το θεμέλιο της μετενσάρκωσης, πρέπει να αναφερθούμε στο δόγμα, ότι κάθε άνθρωπος, κατά το εσώτατο είναι του, είναι αιώνιος και βρίσκεται κάτω από τον αιώνιο νόμο της αιτίας και του αποτελέσματος, που ονομάζεται κάρμα. Αυτός ο νόμος σπρώχνει τον άνθρωπο σε διαδοχικές γεννήσεις ύστερα από κάθε θάνατο. Βασική αιτία, που αποτελεί τρόπον τινά τα «καύσιμα» για τη συνεχή κίνηση του τροχού των θανάτων και των γεννήσεων είναι οι προσκολλήσεις και οι επιθυμίες του ανθρώπου σε συνάρτηση με την εξωτερική πραγματικότητα. Κάθε σκέψη, λόγος, πράξη, επιστρέφει και πάλι στον άνθρωπο κατά τη νέα σάρκωση. Η νέα ζωή του αποτελεί ζωντανή ταινία, και αυτός καλείται πλέον σαν τέλειος ηθοποιός να ξαναπαίξει αυτό το «δράμα» στη νέα οθόνη.

(περισσότερα…)