Ελένη Ανδρουλάκη. Μέθοδος Πιλάτες: Η Γιόγκα της Δύσης.

Τί εἶ­ναι ἡ μέ­θο­δος Πι­λά­τες.

Ψά­χνε­τε γιά «ἕ­ναν ἤ­πιο, μον­τέρ­νο τρό­πο σω­μα­τι­κῆς ἄ­σκη­σης»; Γιά «μιά ἐ­ναλ­λα­κτι­κή γυ­μνα­στι­κή χω­ρίς κό­πω­ση, ἱ­δρώ­τα καί τραυμα­τι­σμούς»; Ἀ­να­ζη­τᾶ­τε μί­α «γυ­μνα­στι­κή ἀν­τιστρές πού θά ἐκ­παι­δεύ­σει τό σῶ­μα καί τό νοῦ σας, πού θά σᾶς ἀ­παλ­λά­ξει ἀ­πό τούς πό­νους καί θά σᾶς ὁ­δη­γή­σει σέ σω­μα­τι­κή καί πνευμα­τι­κή εὐ­ε­ξί­α»; «Δο­κι­μά­στε τό Πι­λά­τες καί δέν θά τό με­τα­νι­ώ­σε­τε».

Μέ αὐ­τές καί ἄλ­λες πα­ρό­μοι­ες πα­ραι­νέ­σεις προ­σελ­κύ­ον­ται οἱ ὑ­ποψή­φιοι πε­λά­τες-μα­θη­τές στά κέν­τρα γι­όγ­κα, στά στούν­τιο ἐ­ναλ­λα­κτι­κῆς ἄ­σκη­σης καί στά γυ­μνα­στή­ρια πού «προ­σφέ­ρουν» δι­ά­φο­ρες μορ­φές «ἐ­νερ­γεια­κῆς γυ­μνα­στι­κῆς» ὅ­πως ἡ γιόγ­κα, τό τά­ϊ τσί, τό G­y­r­o­t­o­n­ic καί τό Πι­λά­τες.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε ή να αποθηκεύσετε (download) απόσπασμα του βιβλίου, (σε μορφή .pdf) εδώ :

Βασίλειος Γεωργόπουλος. Οι γκουρού και ο Χριστός. (απόσπασμα)

Ἀπό τά τέλη τοῦ δεκάτου ἐνάτου αἰώνα ξεκίνησε καί συνεχίζεται μέχρι σήμερα μία συστηματική καί μεθοδευμένη προσπάθεια γιά τή διείσδυση, παρουσία καί ἀποδοχή Ἰνδουϊστικῶν και Βουδδιστικῶν θρησκευτικῶν ἀντιλήψεων καί πρακτικῶν στό δυτικό ἄνθρωπο.

Μία προσπάθεια πού ἐντατικοποιήθηκε τό δεύτερο μισό τοῦ εἰκοστοῦ αἰώνα τόσο στίς ΗΠΑ ὅσο καί στήν Εὐρώπη, χωρίς βεβαίως νά ἐξαιρεθεῖ καί ἡ Ἑλλάδα. Ἡ προσπάθεια αὐτή συνεχίζεται μέχρι τίς ἡμέρες μας. Μόνιμος στόχος της εἶναι ἡ παρουσίαση τῆς Ἰνδουϊστικῆς καί Βουδιστικῆς θρησκευτικότητας ὡς λύσης στά τεράστια ὑπαρξιακά καί πνευματικά ἀδιέξοδα τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου.

(περισσότερα…)

Αθανάσιος Ρακοβαλής. Η διαφορά ενός γέροντα και ενός γκουρού.

Θα προσπαθήσουμε να περιγράψουμε τις διαφορές μεταξύ ενός γκουρού  όπως τον δημιουργεί η παράδοση των ανατολικών θρησκειών (Ινδουισμός, Βουδισμός κλπ) και ενός γέροντα όπως τον θέλει η παράδοση της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αυτές οι δύο ‘μορφές’ είναι ‘θεσμοί’ που υπάρχουν εδώ και χιλιετίες μέσα στις αντιδιαμετρικές αυτές παραδόσεις και ενώ εκ’ πρώτης όψεως μοιάζουν να έχουν τον ίδιο ρόλο, εν τούτοις μία βαθύτερη και προσεκτικότερη ματιά θα μας αποκαλύψει τις τεράστιες διαφορές τους. Το μπακίρι [=χαλκός] έχει το χρώμα και την λάμψη του χρυσού και μπορεί να ξεγελάσει ανθρώπους χωρίς πείρα, το έμπειρο μάτι όμως καταλαβαίνει την τεράστια διαφορά τους.

(περισσότερα…)

Μιχαήλ Χούλης. Η Γιόγκα και ο Διαλογισμός είναι ασυμβίβαστα με την Ορθόδοξη πίστη, την προσευχή και γενικότερα με την χριστιανική ζωή.

H γιόγκα, λέξη πού σημαίνει ένωση, είναι ένα ινδουιστικό φιλοσοφικό-θρησκευτικό σύστημα,  μία από τις έξι ορθόδοξες κατευ­θύνσεις (Νταρσάνες) του Ινδουισμού, πού έχει σαν σκοπό την ένωση με το Υπέρτατο Ον και τη συνειδητοποίηση του απολύτου Ενός. Αυτό επιτυγχάνεται με ορισμένους τρόπους σωματικής και πνευματικής άσκησης, τους οποίους υποτίθεται πώς, αν ακολουθήσει ο μυημένος, υποτασσόμενος πλήρως σε έναν γκουρού (Ινδουιστή καθοδηγητή μοναχό, «επίγειο θεό» τους), θα ανέβει μέχρι τα ανώτατα επίπεδα τελειοποίησης («Γιόγκα», Ramacharaka, εκδ. «ΙΔΡΕΙΑ» Αθ. 1967, σελ. 9, 14). Θα απελευθερωθεί δήθεν η ψυχή από την άγνοια του εαυτού της, από τη φαντασίωση του κόσμου και τελικά από τον κύκλο των μετεμψυχώσεων. (βλ. «Εγκυκλοπαίδεια των Θρησκειών», εκδ. Αλκυών, ΑΘ. 1994, τόμος 1, 2 και «Όψεις Ινδουισμού – Βουδισμού», Αναστασίου Γιαννουλάτου)

Αν και προσφέρεται η γιόγκα και ο διαλογισμός σε Ευρώπη και Αμερική σαν μέθοδος σωματικών ασκήσεων που παρέχουν ευεξία, χαλάρωση και γαλήνη, στην πραγματικότητα οι ασκήσεις της γιόγκα δεν μπορούν να αποσυνδεθούν από τον Ινδουισμό, την απω ανατολίτικη φιλοσοφία και τη διδασκαλία της μετενσάρκωσης, που είναι παντελώς ασυμβίβαστη με τον Χριστιανισμό.

(περισσότερα…)

Μπορείτε να διαβάσετε το υπόλοιπο βιβλίο εδώ: Η Ορθοδοξία και η θρησκεία του μέλλοντος.

Σεραφείμ Ρόουζ. Η δύναμη των ειδωλολατρικών θεών: Η επίθεση του Ινδουϊσμού στο Χριστιανισμό.

1. Τα θέλγητρα του Ινδουϊσμού
2. Ένας πόλεμος δογμάτων
3. Ινδουϊστικοί τόποι λατρείας και πρακτικές
4. Προσηλυτισμός στη Δύση
5. Ο σκοπός του Ινδουϊσμού: Η παγκόσμια θρησκεία

1, Τα θέλγητρα του Ινδουϊσμού

Ήμουν μόλις 16 χρόνων όταν δύο γεγονότα άλλαξαν την πορεία της ζωής μου. Πήγα στο Δομινικανό Καθολικό γυναικείο μοναστήρι του αγίου Ραφαήλ και συνάντησα για πρώτη φορά το Χριστιανισμό. Την ίδια χρονιά συνάντησα τον Ινδουϊσμό στο πρόσωπο ενός Ινδού μοναχού, ενός Swami, ο οποίος έγινε σύντομα ο γκουρού, ή δάσκαλός μου. Μια μάχη είχε αρχίσει, αλλά δεν ήμουν ικανή να το καταλάβω για είκοσι χρόνια σχεδόν.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Ναζισμός με άλλο πρόσωπο. Ολοκληρωτικές μεθοδεύσεις από νεοφανείς αιρέσεις και παραθρησκευτικές ομάδες. (Απόσπασμα από τό βιβλίο του «ΝΑΖΙΣΜΟΣ ΜΕ ΑΛΛΟ ΠΡΟΣΩΠΟ», Ἀθήνα 1996).

Α΄ μέρος

Ἡ ἔ­ρευ­να τῶν αἱ­ρέ­σε­ων καί τῶν πα­ρα­θρησκευ­τι­κῶν ὁ­μά­δων δέν εἶ­ναι εὔ­κο­λη. Κα­τ’ ἀρ­χήν ὁ ἐ­ρευ­νη­τής πρέ­πει νά προσ­δι­ο­ρί­σει τό ἀ­λη­θι­νό πρό­σω­πο τῆς κά­θε ὁ­μά­δας, πί­σω ἀ­πό πο­λυ­ά­ριθ­μα προ­σω­πεῖ­α. Κα­τό­πιν ἡ πρόσβα­ση στήν ἐ­σω­τε­ρι­κή βι­βλι­ο­γρα­φί­α τῶν ὁ­μά­δων αὐ­τῶν δέν εἶ­ναι πρᾶγ­μα αὐ­το­νό­η­το. Τοῦ­το για­τί δέν ἐκ­θέ­τουν τά βι­βλί­α τους σέ δη­μό­σι­ες βι­βλι­ο­θῆ­κες· μά­λι­στα με­ρι­κές ἀ­πό αὐ­τές δέν χρη­σι­μο­ποι­οῦν κἄν ἔν­τυ­πο ὑ­λικό.

(περισσότερα…)

Αντώνιος Αλεβιζόπουλος. Η εξομολόγηση πρώην θύματος του Μαχαράτζι.

(περισσότερα…)

Σρι Ραζνίς (Όσσο). Ο γκουρού που έπεισε χιλιάδες ανθρώπους να χτίσουν μία πόλη από το μηδέν και βρήκε καταφύγιο στην Κρήτη. Η σέχτα που προσπάθησε να πάρει τον έλεγχο, με μαζικές δηλητηριάσεις.

Πολλές οι θρησκευτικές αιρέσεις που έχουν βρει τον τρόπο να επιβιώσουν πάνω στον πλανήτη, πολλές φορές με καταστροφικές συνέπειες. Η διαστρέβλωση αρκετών εννοιών και η χρήση τους για προσωπικά, υλικά, οφέλη έχουν οδηγήσει ανθρώπους στην απόλυτη εξουσία αλλά και στο απόλυτο σκότος. Και συνήθως αυτοί που την «πατάνε» δεν είναι οι ηγέτες αλλά το «πόπολο» το οποίο μπορεί να πείστηκε από τα παχιά λόγια για την προσωπική πνευματική εξύψωση σε νέα επίπεδα συνειδητότητας. Με το αζημίωτο φυσικά.

(περισσότερα…)