Παρατηρητές σε όλο τον κόσμο παρακολούθησαν το εντυπωσιακό φαινόμενο
06.06.2012
Ο πλανήτης Αφροδίτη πέρασε μπροστά από τον ήλιο τη νύχτα της 5ης – ξημέρωμα 6ης Ιουνίου. Αυτό το εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, που ονομάζεται ‘Διάβαση της Αφροδίτης’ συμβαίνει μόνο 2 φορές κάθε εκατό χρόνια. Η επόμενη φορά θα είναι σε 105 χρόνια, δηλαδή το έτος 2117.
Ήταν εμφανές από πολλά μέρη του πλανήτη μας και κράτησε πάνω από 6μιση ώρες. Σε αυτή τις εικόνες, η Αφροδίτη μοιάζει με μικρή μαύρη κουκίδα μπροστά από το φωτεινό ήλιο.
.
http://news.gr.msn.com/world/images.aspx?cp-documentid=250184996#image=1
08.06.2012
Κρήτη: Πώς είδαν από το Σκίνακα το πέρασμα της Αφροδίτης από τον ήλιο…
Στο Αστεροσκοπείο Σκίνακα (Ψηλορείτης,1.750 μέτρα υψόμετρο) το οποίο φημίζεται για τις άριστες αστρονομικές συνθήκες παρατήρησης που προσφέρει, οι αστρονόμοι παρακολούθησαν το σπανιότατο φαινόμενο της διέλευσης της Αφροδίτης μπροστά από τον Ήλιο το πρωί της Τετάρτης 6 Ιουνίου.
Την ώρα της διέλευσης επαγγελματίες κι ερασιτέχνες αστρονόμοι, από την Ελλάδα, αλλά και από το εξωτερικό, πήραν εντυπωσιακές φωτογραφίες του φαινομένου το οποίο θα επαναληφθεί το 2117.
Αυτές είναι δύο από τις πολλές φωτογραφίες που ελήφθησαν με χρήση ειδικών φίλτρων τα οποία επιτρέπουν μόνο συγκεκριμένα μήκη κύματος να περάσουν, κάνοντας έτσι ορατά, πέραν της Αφροδίτης και άλλα φαινόμενα πάνω στον Ήλιο.
Η αριστερή εικόνα πάρθηκε με το τηλεσκόπιο ευρέως πεδίου 30cm του Αστεροσκοπείου Σκίνακα. Μπροστά από το τηλεσκόπιο είχε τοποθετηθεί ηλιακό φίλτρο. Έτσι, εκτός από το δίσκο της Αφροδίτης, που διακρίνεται ως μεγαλύτερη μαύρη κηλίδα πάνω δεξιά, μας δίνεται η δυνατότητα να θαυμάσουμε και τις ηλιακές κηλίδες, που φαίνονται σαν πολλές μικρές ανομοιόμορφες μαύρες μικρές κηλίδες, και σχετίζονται με τα μαγνητικά πεδία του Ήλιου.
Η δεξιά εικόνα πάρθηκε από επισκέπτη από το εξωτερικό ερασιτέχνη αστρονόμο με φίλτρο της γραμμής Ηα του Υδρογόνου και μας επιτρέπει να δούμε, πέραν της Αφροδίτης (μαύρη στρογγυλή κηλίδα) και την ανομοιομορφία της ηλιακής Χρωμόσφαιρας (Η Χρωμόσφαιρα βρίσκεται πάνω από τη Φωτόσφαιρα. Η Φωτόσφαιρα είναι η ανώτερη στιβάδα του Ήλιου από την οποία εκπέμπεται το ορατό ηλιακό φως).
Επικεφαλής της ομάδας φωτογράφησης του Αστεροσκοπείου Σκίνακα ήταν ο Δρ. Μάκης Παλαιολόγου του Πανεπιστημίου Κρήτης.
Η εικόνα αυτή της NASA δείχνει το πέρασμα της Αφροδίτης από τον ήλιο
06.06.2012
Σπάνια διάβαση : Ο Ήλιος ανέτειλε σημαδεμένος από την Αφροδίτη
Οι σπάνιες ευθυγραμμίσεις ανάμεσα στη Γη, την Αφροδίτη και τον Ήλιο επέτρεψαν στους αστρονόμους του 17ου και 18ου αιώνα να υπολογίσουν για πρώτη φορά με ακρίβεια την απόστασή μας από τον Ήλιο. Το διήμερο 5 και 6 Ιουνίου αστρονόμοι σε όλο τον κόσμο παρακολούθησαν τη νέα διάβαση της Αφροδίτης, ένα φαινόμενο που δεν θα επαναληφθεί για τα επόμενα 105 χρόνια.
Το απόγευμα της 5ης Ιουνίου ώρα Ελλάδας, η Αφροδίτη άρχισε να περνά ανάμεσα στη Γη και τον Ήλιο, οπότε έγινε ορατή ως σκοτεινή κηλίδα που πραγματοποίησε ένα ταξίδι 6,5 ωρών πάνω στον διάπυρο ηλιακό δίσκο.
Στην Ελλάδα, ο Ήλιος ανέτειλε την Τετάρτη με μια σκοτεινή κουκκίδα στο δυτικό του χείλος, η οποία παρέμεινε ορατή μέχρι τις 07.55. Η κουκκίδα ήταν οριακά ορατή με γυμνό μάτι, για να την παρατηρήσει όμως κανείς χρειαζόταν ειδικά φίλτρα, ή ένα ζευγάρι κιάλια με το στενό άκρο να εστιάζει σε μια σελίδα χαρτί.
«Εδώ και αιώνες, η διάβαση της Αφροδίτης θεωρείται μια από τις σημαντικότερες στιγμές για τους αστρονόμους» σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Κλοντ Καταλά, επικεφαλής του Παρατηρητηρίου του Παρισιού.
Το απόγευμα της 5ης Ιουνίου, η πρώτη φάση της διάβασης έγινε ορατή στη Βόρειο Αμερική, την Κεντρική Αμερική και το βορειότερο τμήμα της Νοτίου Αμερικής.
Η Ευρώπη, η Μέση Ανατολή και η Νότια Ασία μπόρεσαν να δουν μόνο την τελική φάση του φαινομένου την ώρα της ανατολής της 6ης Ιουνίου.
Οι μόνες περιοχές από τις οποίες η διάβαση ήταν ορατή για όλη τη διάρκειά της ήταν η ανατολική Ασία και ο Δυτικός Ειρηνικός.
Μόνο έξι διαβάσεις της Αφροδίτης έχουν καταγραφεί από τότε που ο Γερμανός μαθηματικός προέβλεψε θεωρητικά το φαινόμενο τον 17ο αιώνα.
Οι επιστήμονες σύντομα κατάλαβαν ότι θα μπορούσαν θεωρητικά να υπολογίσουν τριγωνομετρικά την απόσταση Γης-Ήλιου, τη λεγόμενη Αστρονομική Μονάδα (AU), αν χρονομετρούσαν την ίδια διάβαση της Αφροδίτης από διαφορετικές περιοχές του κόσμου.
Για το λόγο αυτό, η Βρετανία και η Γαλλία, οι τότε υπερδυνάμεις του πλανήτη, έστειλαν αποστολές σε μακρινά μέρη για να καταγράψουν τις διαβάσεις του 1761 και του 1769.
Η βρετανική αποστολή του 1761 αναχώρησε από το Πλύμουθ, δέχθηκε όμως επίθεση από γαλλικά πλοία και τα μέλη της εξέφρασαν την επιθυμία να γυρίσουν πίσω. Έλαβαν όμως την προειδοποίηση της βρετανικής Βασιλικής Εταιρείας ότι η πρόωρη επιστροφή τους θα ήταν «σκάνδαλο» που θα οδηγούσε στο διασυρμό τους.
Εξίσου δραματική, αλλά με πιο θετική εξέλιξη, ήταν η βρετανική αποστολή του 1769, όταν ο μεγάλος εξερευνητής Τζέιμς Κουκ εστάλη στην Ταϊτή για να καταγράψει το σπάνιο φαινόμενο.
Όταν ολοκλήρωσε αυτό το έργο, ο Κουκ άνοιξε την επιστολή με τις οδηγίες για την πραγματική -και μυστική- αποστολή του: να ανακαλύψει και να χαρτογραφήσει τη μυστηριώδη «νότια ήπειρο», που αποδείχθηκε τελικά ότι ήταν η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία.
Ακόμα και σήμερα, όμως, η διάβαση της Αφροδίτης παραμένει χρήσιμη για την αστρονομία: ερευνητές σε όλο τον κόσμο την παρακολούθησαν με προσοχή προκειμένου να τελειοποιήσουν τις μεθόδους τους για την ανακάλυψη πλανητών έξω από το Ηλιακό Σύστημα.
Η προηγούμενη διάβαση ήταν σχετικά πρόσφατα, το 2004. Η επόμενη όμως απέχει πολύ, αφού αναμένεται το Δεκέμβριο του 2117.
http://news.in.gr/science-technology/article/?aid=1231199068