17.03.2012
Αυτό είναι αντίθετο με τις πολλές έρευνες που έχουν γίνει οι οποίες αναφέρουν ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στη χώρα του Βόρειου Σουδάν.
Το Παρατηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων προειδοποιεί ότι: «Δηλώσεις και πράξεις των κυβερνητικών στελεχών του Σουδάν καταδεικνύουν ότι ο συγκεκριμένος νόμος ερμηνεύεται και θα εφαρμοσθεί σε όλους όσους διαμένουν στο Σουδάν που σημαίνει ότι χριστιανοί πολίτες θα χάνουν την Σουδανική υπηκοότητα, ανεξάρτητα εάν έχουν αποκτήσει ή θέλουν να αποκτήσουν ΝοτιοΣουδανική υπηκοότητα»
«Αυτή η πρόταση είναι απαράδεκτη, και είναι εντελώς αντίθετη με το διεθνές δίκαιο», δήλωσε η διευθύντρια του Διεθνούς Προγράμματος Απάτριδων Προσφύγων, Sarnata Reynolds. Και συνεχίζει: «Πρώτον, τα άτομα στα οποία στοχεύει αυτός ο νόμος έχουν κάθε νόμιμο δικαίωμα να διεκδικήσουν Σουδανική υπηκοότητα – καθώς οι περισσότεροι από αυτούς έχουν ζήσει στην χώρα όλη τους την ζωή – και επίσης δεν υπάρχει κανένας τρόπος να προβούν σε αίτηση για ΝοτιοΣουδανική υπηκοότητα. Δεύτερον, ο εξαναγκασμός των ανδρών, των γυναικών και των παιδιών σε στρατόπεδα απέλασης και η απέλαση τους σε μία χώρα την οποία ίσως δεν έχουν ξαναδεί ποτέ αποτελεί μία νομική και ηθική καταστροφή».
Αυτό είναι μόλις ένα παράδειγμα των διωγμών που γίνονται εναντίον των Χριστιανών από την ισλαμική κυβέρνηση του Σουδάν.
Σύμφωνα με τους ειδικούς, η μαζική φυγή των Χριστιανών από το Σουδάν εγκυμονεί μια ανθρωπιστική καταστροφή τόσο για τη νεοδημιουργηθείσα Δημοκρατία του Νοτίου Σουδάν, όσο και για τις γειτονικές αφρικανικές χώρες.
Ο μακροχρόνιος εμφύλιος πόλεμος στο Σουδάν έληξε μόλις το περασμένο έτος. Οι νότιες πολιτείες απέκτησαν την ανεξαρτησία τους και το μερίδιό τους από τα έσοδα των πωλήσεων πετρελαίου, που ήταν και η κύρια αιτία των μαχών του Βορρά με το Νότο. Ακόμη και πριν από την τελική απόφαση σχετικά με τη διαίρεση της χώρας ο πρόεδρος του Σουδάν Ομάρ Χασάν αλ-Μπασίρ εκκόλαπτε τα σχέδια για να συντάξει ένα νέο «ισλαμικό» Σύνταγμα. Ως βάση του κηρύχθηκαν οι νόμοι της Σαρίας, το Ισλάμ ως επίσημη θρησκεία και τα αραβικά ως επίσημη γλώσσα του κράτους.
Δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπό το παλαιό δίκαιο οι Χριστιανοί είχαν γλυκιά ζωή στο Σουδάν. Στα χαρτιά το κράτος εγγυάτο τη θρησκευτική ελευθερία, στην πράξη όμως οι μη μουσουλμάνοι αντιμετώπιζαν συνεχώς σοβαρές διακρίσεις και διώξεις. Ακόμη και πριν από τον τελικό διαχωρισμό του Σουδάν σε Νότιο και Βόρειο είχαν εγκαταλείψει τα σπίτια τους εκατοντάδες χιλιάδες χριστιανοί Νουμπί. Στην περιοχή των Ορέων Νουμπί τότε διεξήχθησαν μάχες μεταξύ των αντιμαχόμενων πλευρών.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι παρόμοιες διαδικασίες λαμβάνουν χώρα σήμερα όχι μόνο στο Σουδάν. Και η φύση τους είναι μάλλον όχι θρησκευτική, αλλά πολιτική, θεωρεί ο εκπρόσωπος της Ρωσικής Εκκλησίας στο Συμβούλιο της Ευρώπης ηγούμενος Φίλιππος (Ριαμπίχ).
Ως παραδείγματα για το πώς λύνονται στον «σύγχρονο παγκοσμιοποιημένο κόσμο» τα προβλήματα, δεν χρειάζεται να πάμε μακριά: δίπλα στο Σουδάν βρίσκονται οι χώρες της «αραβικής άνοιξης» και η Λιβύη. Η διαμάχη μεταξύ των φυλών, των λαών και θρησκειών, ένα από τα πιο συνηθισμένα εργαλεία αποσταθεροποίησης. Η ανθρωπιστική καταστροφή, στο χείλος της οποίας ισορροπεί το Σουδάν, επίσης μπορεί να επιλυθεί με διαφορετικούς τρόπους, έως και την ήδη δοκιμασμένη μέθοδο του «κλεισίματος του εναέριου χώρου». Ωστόσο προς το παρόν η παγκόσμια κοινότητα έχει αρκετές άλλες μεθόδους επιρροής στο βόρειο Χαρτούμ και τη νότια Τζουμπά, είναι πεπεισμένος ο ειδικός του Κέντρου μελέτης των χωρών της Βόρειας Αφρικής Σεργκέι Koστελιάνετς : Δεν είναι καθόλου μια εσωτερική υπόθεση του Σουδάν, που χωρίστηκε και έχουμε να κάνουμε με δύο διαφορετικές χώρες. Λάβετε υπόψη ότι η ίδια η διαίρεση αυτή έγινε με την υποστήριξη της διεθνούς κοινότητας.
Αν δεν ήταν η πίεση από τη διεθνή κοινότητα, ο πόλεμος είναι πιθανό ότι θα συνεχιζόταν. Και υπάρχουν πολλές πολιτικές, οικονομικές και ανθρωπιστικές πλευρές επίδρασης στις χώρες αυτές. Η διεθνής κοινότητα είναι υποχρεωμένη να λάβει μέτρα ώστε τουλάχιστον να μειωθεί η ένταση των παθών στα σύνορα. Και ως μέγιστος στόχος να διευθετηθεί συνολικά η σύγκρουση.
Κατά τη διάρκεια των τελευταίων 20 ετών, που συνοδεύτηκαν από μόνιμες αψιμαχίες, ξηρασία, πείνα, το Σουδάν εγκατέλειψαν περισσότεροι από 4 εκατομμύρια άνθρωποι.
NO RFID 